Klittenbakje 5
Datum: 15-7-2018,
Categorieën:
Dieren
Auteur: Beest, Bron: Gertibaldi
Naar mijn idee had ik twee mensen ‘gelukkig’ gemaakt. Tevens had ik ook geen last meer van minnaars die opschepten over hun verovering. Volgens hen was ik namelijk ‘een easy catch’ geweest!!! Nog erger was het, dat ze hun vrienden vertelden, dat die griet van die lekkere grote tieten had. Op een enkele uitzondering na dachten de meeste mannen dan: die griet kun je wel bij haar tieten pakken. Ik was het zat en Bob zorgde ervoor dat ik tevreden was en bleef. Iedereen kende mij als het vrouwtje van Bob, maar verder wist men niets van mij. Op een dag – ik stond bij de kassa van de buurtsuper – kwam er een vrouw naar me toe en vroeg: “Jij kunt zo goed met jouw hond omgaan, zou jij niet eens op de mijne willen passen?” “Waarom en kan ik mijn hond dan meenemen?” vroeg ik haar. “Nou,” zei ze met een rood hoofd: “ik heb op een contactadvertentie geschreven. Die bewuste man wil kennis met me maken en heeft me vrijdagavond uitgenodigd voor een etentje. Je begrijpt, dat ik de hond niet meteen mee wil nemen. En wat Bob betreft, weet ik niet of hij het met mijne zou kunnen vinden. Twee mannetjes bij elkaar wordt vast knokken. Zou je hem dan dus thuis wil laten?” In principe vond ik het niet erg om Bob thuis te laten, want ik wist dat ze een flinke collie had en die was groter dan mijn Bob. “Oké dan,” zei ik, “dan zie je me vrijdag wel verschijnen.” Helaas was ik donderdags ongesteld geworden, waardoor Bob steeds onder mijn rok zat te snuffelen. Maar goed we waren nog thuis, dus gaf ik ...
... hem zijn zin. Voor mij en Bob was het jammer, dat hij niet mee kon, want anders . . . Die vrijdagavond ging ik dus naar die buurvrouw, die meteen zei: “zeg maar Bep en mijn hond heet Col.” “Zeg eens even,” vroeg ik, “kon hij niet alleen blijven?” “Nee,” zei ze, “want hij blaft de hele buurt bij elkaar, maar als je hem kalm toespreekt en hem over zijn kop aait, stopt hij wel!” Toen ze tenslotte afgestoft en opgepoetst was, ging ze er vandoor. Nauwelijks had ze haar hielen gelicht of Col begon te blaffen als een idioot. Ik deed dus wat ze gezegd had en inderdaad werd hij stil. Daarna ging ik op de bank TV zitten kijken. Veel soeps was het niet, dus zette ik hem uit. Het was nu wel erg stil en ik miste mijn kleine vriend. Goede raad was duur, wat zou ik eens gaan doen. Omdat ik moest plassen ging ik eerst naar het toilet. Toen ik klaar was en me afgeveegd had, kreeg ik daardoor ineens een fijn gevoel. Ik besloot me - denkend aan mijn vriend - even te verwennen. Door dat gedoe was mijn slipje zo nat geworden, dat ik besloot om hem maar uit te laten. Daarna maakte ik een kop koffie en ging daarmee zitten. Daarna keek eens in wat tijdschriften, maar dat waren ook allemaal oude nummers. Col had intussen ook wat gedronken. Daarna liep hij tussen mij en de deur heen en weer. Aanvankelijk dacht ik, dat hij aangehaald wilde worden, Maar toen hij steeds met zijn hoofd tegen mijn been stootte, zei ik: “O, ja dat is waar ook, je moet nog uitgelaten worden.” Ik pakte zijn riem en liep een ...