De Zes Van Klas 6A - 8
Datum: 21-12-2017,
Categorieën:
Homo
Auteur: Jaakske, Bron: Opwindend
... Lourdes waren voor een dag.- Spreek gerust Nederlands hoor, zegde de vriendelijke receptioniste.Ja hoor, ze konden hulp gebruiken om in de namiddag zieken naar de heiligdommen te helpen vervoeren voor de Sacramentsprocessie om vier uur.- Heb je een voorkeur ?- Nee, nee, zeker niet.- Er is hier een groep zwaar lichamelijk gehandicapten, jongens van achttien tot twintig jaar, uit de streek van Brugge.- Vlamingen?- Ja Verstandige jongens, doch zwaar lichamelijk gehandicapt.- Oké, prachtig !Eerste zoektocht volbracht. Nu op zoek naar een eenvoudig middagmaal. Ik zocht de kleinere straatjes op. Hotel Saint-Pierre. De prijzen bekijken. Even binnen gaan. Opnieuw mijn beste Frans naar boven halen.- Oké, pas de problème. Pour sept personnes ?- Oui, des jeunes gens.- Oké.Voor zeven euro kregen we voorgerecht, hoofdgerecht, dessert en een drankje. Machtig.Het was pas elf uur. Op zoek naar de jongens. Ik vond ze aan de ingang van de immense ondergrondse Basiliek Pius X. De jongens stonden versteld van dit immense betonnen bouwwerk.Met de groep – de mensen keken ons wel na, zo alle zeven in perfect scoutsuniform - door de winkelstraat. Ze kochten elk een leuke ansichtkaart. “A ses pieds, j’ai prié pour vous” en adresseerden die naar huis. Lachen..Het middagmaal was effenaf prachtig. Een mengeling van salade met gerookt vlees als voorgerecht. Dindon met frietjes. En ijs als dessert. De jongens smulden, temeer dat ze nog frietjes bij konden vragen. Ik dacht dat die Fransen zich zullen ...
... afgevraagd hebben of die knapen misschien in jaren geen eten meer gekregen hadden.Wandeling door het oude Lourdes en tegen drie uur naar het hospitaal. De groep jongens die wij naar de heiligdommen zouden begeleiden stond reeds klaar in de grote hal. Een voor een sukkelaars. Verlamd, of zonder benen. Echt. Onze jongens keken elkaar even aan. Keken de jongens aan. Even vertellen wie wij waren. De namen van de jongens vragen. Het klikte meteen. Achter elkaar naar het grote plein vlak voor de oude basiliek. De jongens genoten er blijkbaar van, op hun manier. Plaats nemen op de aangeduide plaats. Onze jongens praatten met hun gast. Het lukte, echt. Vlamingen onder elkaar, hé.Die Sacramentsprocessie is elke dag iets buitengewoons. Die zegening van de zieken. De diverse nationaliteiten van pelgrims.Na de processie terug naar het hospitaal. Afscheid nemen van de patiënten. De dankbaarheid straalde van hen af. Elk een ferme knuffel.- Dank je.- We komen jullie eens bezoeken in Brugge !– Ja, jaaa….Dries kwam op mij af.- Bart, ik ben er niet goed van.Er blonk een traan in zijn ogen.Ik merkte dat ook Matthias en Jonas elkaar even flink knuffelden. Onze jongens waren … ja, hoe moet ik het zeggen ?… waren echt aangedaan- Zeg, Tony, die kaarskensprocessie, wanneer is die ?- Om negen uur vanavond.- Mogen we er aan deel nemen ?Tony keek me aan.- Einde rond tien uur… als ik de auto hier op de Route de Pau plaats, dat is vlak bij de grot… Dan komen we even na middernacht thuis.- Oké, jongens, we ...