Teens (8) Greetje - Sex Verhalen

Teens (8) Greetje

De gekte barstte rond me los en ik had moeite om mijn weg te vinden tussen de massa's mensen. Het is vrijdag en om de een of andere reden heeft iedereen vandaag vrij genomen om te gaan schaatsen. Op natuurijs wel te verstaan. Ik kijk om me heen en zie de kluwen mensen op de smalle slootjes heen en weer schommelen, vallen en grabbelend rond schaatsen. Hier blijven of een stuk vrijstaand ijs opzoeken ? Ik twijfel en kijk eens om me heen wie er nu allemaal bezig zijn. Een half uur later, lichtelijk verkleumd stap ik weer in mijn autotje en rij naar huis. Gekkenwerk om er aan mee te doen bedenk ik me. Na een aantal een vrij harde smak te hebben gezien waarbij de persoon door anderen afgevoerd moest worden was het voor mij wel genoeg geweest. In die idioterij kon ik echt niet gaan trainen, het risico dat een andere mij 'per ongeluk' onderuit schaatste was te groot. Niet dat ik nu een goede schaatser was, maar af en toe skeelerde ik wel eens, om eens keer andere spieren te trainen dan alleen maar mijn fietsende vermogens. Op het avond journaal was er uitgebreid verslag van de gekte en Piet Paulusma vertelde dat we nog een paar dagen hadden om te schaatsen, daarna was het voorbij met de pret. Nou morgen dan maar. Een uur later al zappende zag ik een andere verslaggever, nu op een bijna verlaten baan verslag doen. Ik keek naar het programma en hoorde de opmerking amper. 'Hier in de Biesbosch is er ruimte genoeg, en prachtig natuurijs dat door weinigen is betreden'. Dat zette mij ...

... meteen aan het denken. In Brabant is alles veel beter bedacht ik me. En ook nog gezelliger mompelde ik er achteraan. Ik zetten de wekker op vroeg en zocht mijn bed op. Fantaserend over een paar leuke jonge meiden viel ik alras in slaap. De zon scheen waterig en het was wat heiig onderweg. De rit naar het zuiden duurde niet zo lang want er waren weinig mensen onderweg. En dat verkeer werd steeds minder naarmate ik de wirwar van weggetjes afreed die me naar het verzamelpunt brachten. Het was goed aangegeven met kleine bordjes. 'Schaatstocht' stond er overal op de smalle dijk, tot ik zag dat er al zeker 20 wagens bij elkaar stonden in een weiland. Ik reed ernaar toe en keek naar de bouwkeet waar veel rook uitkwam en een klein kluwen mensen omheen stond. Op een verhoging stond een man te praten, en ik sloot mijn auto af en pakte mijn rugzak en schaatsen. Net toen ik de groep bereikte brak het kluwen uiteen en begaven zij zich allemaal naar de waterkant en begonnen hun schaatsen onder te binden. In een mum van tijd vertrokken ze snel als groep, mij een beetje verbijsterd achterlatend. 'Hey daar 'riep ik naar de man die de bouwkeet weer indook. 'Ben ik te laat ?'. De man keek op naar me en wees op een klokje aan de zijkant. 'Elke uur tocht onder begeleiding' las ik. Ik mompelde inwendig enige verwensingen, want de nu vertrokken groep betekende dat ik een uur moest wachten. Ik klopte op de bouwkeet en na een gegrom deed ik de deur open en stapte het hok binnen. Een kachel draaide ...