Spelletjes van Jolijn - 14 - Sex Verhalen

Spelletjes van Jolijn - 14

... mijn collega Feline en ik hier voor het laatst, morgen vliegen we direct na het seminar terug naar Nederland. Jolijn en haar collega Simon blijven nog één nacht, en gaan pas de ochtend daarop terug. Ruim een uur later neem ik, aangekomen op het seminar, plaats naast Jolijn. We wonen dezelfde presentatie bij, Simon en Feline hebben een andere daginvulling. "Heeey", luidt Jolijns begroeting, "is het nog gelukt met je werk gisteravond? En met Feline?" Glimlachend kijkt ze me aan, en achteloos wrijft ze met haar hand over mijn bovenbeen. Deze directheid had ik niet verwacht. Jolijn ratelt echter door: "Feline en ik hebben gisteren ruim de tijd gehad om van alles te bespreken. Echt een schat van een meid. En we hadden afgesproken dat jullie vannacht voor het laatst seks zouden hebben. Vanaf nu ben je weer van mij." Triomfantelijk kijkt Jolijn me aan. Het wordt me alleen nog maar duidelijker. De woorden van Feline vanochtend; de beide dames hebben dit gewoon volledig bekokstoofd. En ik heb het weer eens niet doorzien. "Aaahh...en heb je Feline ook nog wat do's en dont's meegegeven, voor in bed?" vraag ik, waarbij ik mijn irritatie niet onder stoelen of banken steek. Jolijn blijft echter vrolijk. "Ga me nou niet vertellen dat je er niet van genoten hebt. En het is beter zo toch? Dit tripje naar Rome kent alleen maar winnaars...althans, dat is hoe ik het zie. En Feline trouwens ook." Jolijn heeft gelijk besef ik me, en mijn irritatie verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ze heeft dit ...

... inderdaad met Feline bekokstoofd, één van de vele spelletjes die ze met me gespeeld heeft. Ik heb heerlijk genoten van Feline, en andersom ook. Maar het is beter zo. Voor Feline, voor mij. Ik ben ontzettend blij dat Jolijn weer terug is in mijn leven. Al hebben we dat nog niet eens expliciet besproken, realiseer ik me. "En in welk opzicht heb jij gewonnen dan, Jolijn?" Toch maar even navraag doen, besluit ik. "Nou, ik heb Sven weer terug. De Sven waarnaar ik bij tijd en wijlen hevig verlangd heb. De Sven met wie ik op persoonlijk vlak verschrikkelijk op één lijn zit. En de Sven die me kan beminnen als geen ander. En deze keer laat ik het niet gebeuren dat we elkaar uit het oog verliezen." Jolijn's woorden zijn stuk voor stuk voltreffers, die me recht in het hart treffen. Een gevoel van enorme blijdschap krijg ik ervan. Jolijn laat er geen misverstand over bestaan dat we contact houden. Dat ze daarbij voor het gemak aanneemt dat haar gevoel richting mij wederzijds is...ik vind het allang best. De rest van de dag zitten Jolijn en ik naast elkaar, en af en toe vindt Jolijn het nodig om op speelse wijze haar hand op mijn bovenbeen te leggen, en me iets in mijn oren te fluisteren. Geen schokkende dingen overigens, maar Jolijn lijkt iedere gelegenheid aan te grijpen om me even vast te pakken. De ene keer vertelt ze een anekdote gerelateerd aan de presentatie die we voorgeschoteld krijgen, de andere keer is het een willekeurig grapje, of laat ze weten dat ze zin heeft in vanavond. Ik ...