De helpende hand en mond van de verpleegster - Sex Verhalen

De helpende hand en mond van de verpleegster

... gemoedelijke sfeer te creeren en te voorkomen dat hij weer een erectie zou krijgen tijdens het plassen. Ergens had ze wel medelijden met de jongen maar ze kon er niets aan doen wilde ze haar baan niet kwijtraken. Na de dood van haar man had ze het geld van haar loon hard nodig om het hoofd boven water te houden. Julian was te moe om een harde pik te krijgen want hij was pas heel laat gaan slapen. Slaapdronken had hij gereageerd op de nachtzuster die vrolijk over van alles en nog wat aan het kletsen was door af en toe “ja” en “oh” te zeggen op de momenten dat het volgens hem noodzakelijk was. Truus, de nachtzuster, was blij dat er niets gebeurd was en ging door met haar dienst die bestond uit het opruimen van kots en voor de tigste keer hetzelfde verhaal aanhoren van de man uit kamer 106 die een lichte vorm van Alzheimer had. Die ochtend ging ze moe richting parkeerplaats en was blij dat ze nog maar een keertje de nachtdienst in hoefde en daarna drie heerlijke dagen vrij was. Op de parkeerplaats zag ze dat er een man bij haar auto stond te wachten en was van plan om terug te lopen en de bewaking in te seinen. De man wenkte haar echter en ze nam hem goed in zich op. Type notaris, keurig in het pak en van een formaat dat ze wel kon hebben. Ze had grotere, agressievere, patienten keurig weer in het bed gekregen met haar kordate optreden. De man begroette haar uiterst correct met een “dag mevrouw van Steenderen, mag ik mij voorstellen, ik ben John van’ t Veld, ik ben advocaat en ...

... ik heb een voorstel voor u”. Nieuwsgierig geworden naar wat de keurige man te bieden had keek ze hem vragend aan waarop hij vervolgde met “zullen we even ergens koffie gaan drinken. Er is een restaurant hier heel dichtbij waar ze heerlijk ontbijt hebben”. Truus kende het restaurant wel want daar had ze vroeger vaak genoeg gegeten tijdens de lunchpauze. Ze nam nu alleen haar eigen brood mee van huis sinds het salaris van haar man was weggevallen en ze een uiterst schamel pensioentje er voor in de plaats had gekregen. Het gesprek in het restaurant overtrof haar stoutste verwachtingen en ze vroeg bedenktijd om het allemaal op zich in te laten werken. De advocaat gaf aan dat ze tot ’s middags vier uur de tijd had om haar besluit door te geven en gaf haar een kaartje met een nummer waarop hij te bereiken was. Ze ging naar huis en kon moeilijk de slaap vatten. Het aanbod van de advocaat spookte door haar hoofd heen en ver voor vier uur had ze de telefoon al gepakt en haar antwoord doorgegeven. Dit was misschien haar uitweg uit haar nijpende financiele situatie. Een uur voordat ze in het ziekenhuis moest zijn keek ze haar kledingkast door en pakte watlingerie dat nog ingepakt lag op de bovenste plank van de kast. Haar man was er mee aan komen zetten maar voordat ze hem ermee had kunnen verrassen had hij een hartaanval gekregen en kon ze hem de week erop naar de begraafplaats brengen. Dit alles was al twee jaar geleden maar ze had het niet over haar hart kunnen verkrijgen om het weg ...