vier meisjes deel 12 - Sex Verhalen

vier meisjes deel 12

... haar rug tegen een boom. Ze griste de bikini van de grond en stak hem Rory toe. “Aantrekken,” siste ze. Rory was net bezig de strikjes van haar broekje vast te maken toen de jongens verschenen. “Kijk nou, een stelletje potten, aan het rommelen in het bos!” riep een van de vier jongens. Ze omsingelden hun. “Geef ons eens een showtje!” Rory, die nu ook door had dat het menens was probeerde onhandig om de natte stof van het bikinitopje goed te krijgen, maar door de stress lukte het niet. Een van de jongens stapte op haar af en wist langs Noa te komen om zich tegen Rory aan te drukken en haar topje af te pakken. Nadat de knul haar ruw gezoend had sprong hij terug naar zijn vrienden, het topje triomfantelijk in de lucht zwaaiend. “Geef terug,” zei Noa, niet naar Rory kijken, die zich probeerde te bedekken met haar handen. “Kom het maar halen, pot.” “Geef terug,” zei Noa, op dezelfde toon, maar met een veel intensere blik. “Noa, laat maar, ik- we kunnen zo ook wel terug.” De jongens gooide het topje over, Noa greep ernaar en miste. Dat ze haar eigen bikinitopje niet aan had maakte haar niets uit. Omdat ze probeerde het natte kledingstuk terug te krijgen merkte ze niet dat een van de jongens zich weer opdrong aan Rory. ...

... Pas toen Rory begon te jammeren merkte ze het en ze trok de betreffende knul ruw weg bij haar vriendin. Dat namen de anderen niet voor lief en ze stortten zich en masse op Noa. Noa was echter niet voor een kleintje vervaard en wist de vier pubers van zich af te houden. Rory had inmiddels een flinke tak gevonden en sloeg een van de vier daarmee op zijn achterhoofd. “Laat haar met rust!” riep ze huilend. “Eikels!” Omdat de jongen die een klap tegen zijn hoofd gehad had aan het bloeden was en hulp nodig had werd het gevecht opgebroken. Noa griste haar eigen bikinitopje van de grond, stak Rory haar topje toe en ze maakten zich snel uit de voeten. Zo snel ze konden pakten ze hun spullen en gingen ze ervan door. Ze hadden even moeite met het uitbouwen van hun fietsen die tegen de keet geleund stonden, maar daarna waren ze opweg, terug richting huis. Toen Noa merkte dat Rory zat te huilen, stopten ze. Gelukkig was er een bankje waarop ze even konden zitten. Noa trok Rory tegen zich aan en liet haar huilen. Zelf zou ze ook wel willen janken. Uiteindelijk zaten ze nog steeds op dat bankje, in de schaduw van een paar grote oude bomen toen Senna langs kwam fietsen en hun daar zag zitten. Noa met een blauw oog en Rory snikkend.