-
Het dilemma - 3
Datum: 23-6-2018, Categorieën: Tieners Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi
Een minuut later komt Marko weer terug van toilet en gaat bij Eva staan. Gelet op het tijdstip worden er nu alleen nog maar slow nummers gedraaid en als Marko het vraagt wil Eva wel dansen. Ze schuifelen tegen elkaar aan op de dansvloer en Marko voelt dat hij haar stevig vast moet houden. Ze danst wat moeilijk. Na drie nummers wil Eva terug naar de bar. "Ik ga maar eens naar huis, ik heb genoeg gehad" zegt ze en graait naar haar spijkerjasje. "Zal ik met je meelopen? Dan weet ik zeker dat je veilig thuiskomt." "Jij hoeft toch nog niet weg" reageert Eva glimlachend terwijl ze haar jasje aantrekt. 'Toch wel lief die bezorgdheid' denkt ze. "Ja, ik ga ook weg, ik moet even afrekenen, momentje." Vijf minuten later lopen ze samen naar de buitendeur. Eva heeft wat moeite met rechtuit lopen maar ze komt er. Eenmaal buiten lopen ze richting huis en al na vijftig meter merkt Marko dat dit niet gaat. Eva slingert teveel en hij moet haar voortdurend vastpakken. "Kom eens vóór me" zegt hij en pakt haar op. Handen onder haar billen en Eva slaat instinctief haar benen om zijn lijf. Armen om hem heen en hoofd in zijn nek. "Draag je me het hele eind?" "Als dat moet wel, ik laat je niet staan." "Je bent een schat" zegt ze en geeft een kus in zijn nek. Ze meent het. Een bijna vreemde jongen die ze eigenlijk alleen kent van de colleges. En nu gaat hij haar thuis brengen, alleen omdat ze wat teveel heeft gedronken. Af en toe kijkt ze waar ze zijn en kennelijk loopt Marko wel door want het ...
... schiet op. "Ben ik niet te zwaar?" "Nee hoor Eva, ik hou je nog wel." Halverwege lopen ze door een klein plantsoentje, daar staat een bankje. Marko laat haar zakken en Eva gaat op het bankje zitten. Hij schudt zijn armen en komt naast haar zitten. "Heel even uitrusten, dan gaan we weer." "Kom eens" zegt Eva en Marko buigt zich naar haar toe. Een zoen die overgaat in een korte tongzoen. "Je bent lief dat je me dat hele eind draagt." "Kleine moeite Eva." "Gaan we weer" vraagt Marko een paar minuten later en hij staat op. Eva trekt hij overeind en ze wil zelf lopen maar opnieuw kost dat moeite. Marko laat haar niet tobben en tilt haar weer op. Omdat ze zelf ietwat enthousiaster meegeeft wappert haar rokje iets en komen zijn handen eronder op haar blote dijen, net onder haar billen. Ze zegt er niets van en hij begint weer te lopen. Zijn warme handen op die plek voelen lekker aan en als ze honderd meter verder zijn voelt ze dat ze nat wordt tussen haar benen. Een poos later komen ze bij haar straat en Marko loopt erin, hijzelf woont één straat verder. "Waar is je sleutel?" vraagt hij als ze voor haar portiekdeur staan. Uit haar borstzakje haalt ze een bosje en geeft die. "Ik woon op nummer 18" zegt ze. Hij opent de deur en draagt haar één hoog de trap op. De deur van de flat opent hij en eenmaal binnen loopt hij direct de slaapkamer in. De indeling is hetzelfde dus hij weet gelijk de weg. Hij laat haar zakken op bed en loopt terug om de deur te sluiten. In de slaapkamer zit Eva wat ...