Uitgelaten - Sex Verhalen

Uitgelaten

Vrijdagavond kwart over tien, voor ik besluit nog een filmpje op te zetten check ik nog even mijn facebook. Bovenaan de lijst met nieuwtjes prijkt een statusupdate van Sven opgesierd met een foto; met een zuur gezicht kijkt hij in de camera van zijn eigen telefoontje. "Mooi klaar mee, nog te gezwollen voor röntgenfoto" luidt de tekst, meer niet.. een stukje verder naar onder ontdek ik de oorzaak van het zure gezicht; een strak ingepakte enkel in op de eerste hulp van een ziekenhuis. De bovenste is nét geplaatst dus hij is nog onderweg en wakker. Niet heel bezorgd maar wel benieuwd naar de oorzaak klik ik op het groene hoorntje en bel hem. Ietwat knorrig klinkt het; "hé man, heb je het al gezien zeker?". Ik bevestig het en vraag hem wat er gebeurd is. "Uitgegleden in de badkamer, ik had net Frits uitgelaten en wilde nog even douchen, dan mis ik een stukje en kwam weer bij met een bult op m'n knar". Ik deed echt m'n best om niet te lachen maar dat lukte niet heel goed. Hij kent me en weet ook wel dat hij andersom precies hetzelfde gedaan had. En nu? Rust houden?... Sven antwoordde bevestigend en herhaalde; "daar ben ik mooi klaar mee, weekend naar de klote en ik heb nog niks in huis"."Geen paniek Sven, daar heb je vrienden voor. Als je me een lijstje mailt van wat je nodig hebt neem ik het morgen voor je mee als ik zelf boodschappen doe en dan breng ik het wel even langs, geen probleem". Even later had ik een beschaafd lijstje met spulletjes in mijn inbox en de volgende dag, ...

... vroeger dan normaal, laadde ik zowel mijn eigen als zíjn boodschappen in de auto. Snel naar huis voor de vriezer en de koeling en de A16 richting Rotterdam op. De druk op de bel werd onmiddellijk gevolgd door het geblaf van Frits, een fractie daarna gevloek en gekletter van vermoedelijk een kruk tegen een deur. In een badjas doet Sven open en stapt moeizaam opzij om mij de gelegenheid te geven met de boodschappenkrat linea recta door te kunnen naar de keuken, op de voet gevolgd door Frits, een prachtige lichtbruine bulterriër, best te omschrijven als een pakketje spieren met twee oren, en lang niet zo agressief als zijn uiterlijk doet vermoeden. Voor de tweede keer ruimde ik de boodschappen in terwijl Sven op één been twee bakjes koffie maakte. "Als ik nog iets voor je kan doen roep je maar gozert, ik ben er nu tóch". Duidelijk bezwaard mompelde hij dat Frits echt even naar buiten moest, het was al erg genoeg dat hij voorlopig alleen op de kleine plaats achter het huisje buiten mocht. Ik wilde altijd al een hond maar om zo'n beest veel alleen thuis te laten terwijl ik aan het werk was vond ik zielig, je moet er wel de aandacht aan geven dat het verdient.Om echt een lekker eind te wandelen moest ik echt naar de Kralingse plas, uit een ver verleden wist ik dat dat een ideaal gebied was om lekker uit te waaien en waar de hond zonder gezanik ook lekker los mocht. Ik maakte me wel een beetje druk of Frits wel naar me zou luisteren maar na een testje in huis vertrouwde ik erop hem ...