De Parel Van São Tomé - 8 - Sex Verhalen

De Parel Van São Tomé - 8

... volgens mij wel.”“Dan is het makkelijk, hij heeft een meetlint gemaakt of gekocht en die kunnen we gebruiken.”“We kijken vanmiddag wel. Hij wil graag vandaag antwoord hebben.”Ze opent de containers en haalt de lunchgerechten eruit. Isabel verbaast zich weer over de kookkunsten van dit meisje. Ze heeft twee zelfgebakken stokbroden van onder andere gemalen maïs. Daarop smeert ze een dikke boter die gemaakt is van gekookte gemalen vis en een aantal kruiden. Deze vispaté smaakt heerlijk. Een thermoskannetje met koffie. Een paar stokbroodmootjes met cacao boter, het is allemaal heel gevarieerd en met zijn drieën is het smullen.“Knap dat jij met zo’n beperkte keuze aan ingrediënten zulke lekkere dingen kunt maken.”Benita geniet van het complimentje maar voegt ze eraan toe, “ik kan dit alleen maar doen omdat we met een paar zijn. Bijvoorbeeld die vispaté is voor een groep van tien man bijna niet te maken. Je hebt er heel veel vis voor nodig en het is veel werk, eerst de graten eruit, dan mengen en malen.”“En jij gebruikt gemalen paradijskorrels als kruid.”“Ja, die is heel belangrijk. Daar koopt papa altijd een baal van vijftig liter van en die hevel ik hier dan over in twee plastic containers. Daarmee voorkom ik dat muizen ervan vreten en ze blijven heel lang goed. Wat ik dan nodig heb dat pak ik eruit en maal ik of doe er wat anders mee. Ik heb ook een recept waarbij ik een handje korrels kook in water en dan dat vocht gebruik voor een gerecht.”“Hoe kom je aan al die wijsheid. Ik ...

... gebruik bijna nooit de paradijskorrel, domweg omdat ik er niks mee kan.”“Nou” lacht Benita, “ik kan je wel vijftig recepten geven waarin je ze zou kunnen gebruiken.”“Maar van wie heb je dit allemaal geleerd.”“Het meeste van mijn moeder, die kookte ook altijd zo lekker. Maar ik experimenteer ook veel. Gewoon nadenken over bepaalde combinaties.”“Ik vind het knap van je.”Een uurtje later lopen Benita en Fred terug naar het woonhuis. Isabel blijft op het strandje. Vlak voordat ze weglopen trekt ze Fred tegen zich aan.“Als je wat langer weg blijft begrijp ik dat, laat haar maar genieten en neem het er zelf ook van.”“Je bent en blijft een ongelooflijke schat” en Isabel geeft hem glimlachend een kusje.“Veel plezier met je geile bijvrouwtje” glimlacht Isabel en geeft hem nog een kus.Benita ruimt eerst de spullen van de lunch op en dan lopen ze samen het schuurtje in. Ze pakt het lint en laat het Fred zien.“Ja, dit is een meetlint. De knopen zitten op een meter afstand van elkaar.” Het lint zit gewikkeld op iets wat ooit een kabelhaspel is geweest.“Je hebt zeker geen idee hoe lang die is.”“Jawel, het strandje waar mijn fuiken staan die kun je er helemaal mee meten. In de lengte dus, langs de zee.”“Dat is veel, zo’n honderd meter.”“Dat zal wel, dat weet ik niet.”“We gaan wel kijken” en gewapend met het mail bericht, een potlood en het meetlint lopen ze naar de plek waar ze moeten meten. Fred leest het bericht nog een keer.“Als jij naar die boom loopt en het lint met deze rood geverfde ...