'Mam ik hou van je' - deel 5 - Sex Verhalen

'Mam ik hou van je' - deel 5

Vijftien minuten later stuurde Bea haar wagen een brede oprijlaan op en weldra stapten ze uit voor het huis van Aernouts vader. Het was een gerenoveerd, oud herenhuis dat twee verdiepingen telde en op het eerste zicht minstens twintig kamers. Door bijna elk raam scheen er licht naar buiten, waardoor duidelijk te zien was hoe het huis omringd werd door naaldbomen die allemaal op een perceel stonden waarvan de grenzen zo gauw niet te zien waren. Het viel meteen op dat er maar vijf auto’s stonden geparkeerd. Een daarvan was de glimmende BMW van Aernout. “Hier klopt iets niet, Lars,” zei Bea. “Zei Aert onlangs niet dat er minstens honderd mensen kwamen?” “Ja, mam, zo had ik het toch ook begrepen. Dit lijkt me meer een privé feestje te zijn.” “Dat lijkt mij ook. Wat doen we,” vroeg Bea, “Zullen we binnengaan of gaan we maar naar huis?” “Ach, we zijn er nu toch. Misschien wordt het wel leuk. Eigenlijk wil ik de weelde waarin Aernout Van Geneugden schijnt te leven wel eens een keer met eigen ogen zien. Als het feestje niets voor ons blijkt te zijn, dan kunnen we altijd nog weggaan.” “Dat is zo,” kon Bea zich wel vinden in het voorstel van haar stiefzoon, “maar kijk dan toch maar een beetje uit met dat ‘gemam.’ Dadelijk verspreek jij jezelf nog.” Lars begon te kleuren bij het idee alleen al. Even snel had hij zichzelf echter alweer onder controle en hand in hand beklommen ze de marmeren trap die naar de voordeur leidde. Op het moment dat Lars wilde aanbellen, zwaaide de zware eiken ...

... deur al open. “Geweldig dat jullie gekomen zijn, jongens,” zei Aert. “Nu zijn we compleet. Kom maar snel binnen.” “Hoezo compleet?” vroeg Lars terwijl hij achter Bea aan over de drempel stapte. “Waar zijn die honderd andere gasten dan?” “Dat was een leugentje om bestwil, Larsie,” antwoordde Aernout grinnikend. “Ik was bang dat jullie niet zouden komen als ik vooraf vertelde dat het om een privé feestje ging. Trouwens, mijn vader vermoord me als ik hier honderd mensen zou uitnodigen. Alsjeblieft,” zei hij, hen allebei een glas bubbels in de hand duwend. Waar hij die gevulde glazen zo snel vandaan toverde wisten Bea en Lars niet. “Doe maar alsof je thuis bent. Graag had ik jullie een rondleiding gegeven, maar dat zullen jullie zonder mij moeten doen. Ik heb een rol als gastheer te spelen, dus moet ik eerst Gonda in de keuken nog wat helpen met de hapjes. Jullie zijn hier voor het eerst, dus kijk gerust overal rond. Als mijn vader er is dan valt daar niet aan te denken. Binnen 10 minuten zie ik jullie hier in de hal terug en dan stel ik jullie voor aan de andere gasten. Nogmaals, ik vind het heerlijk dat jullie er zijn.” Omdat Aert tegelijkertijd zijn hand even op Bea’s arm legde en haar een speelse knipoog toestuurde, was het voor Lars al te duidelijk dat hij vooral blij was met de aanwezigheid van zijn stiefmoeder. Terwijl Lars en Bea aarzelend aan een rondgang door het huis begonnen, hoorden ze ergens ver weg wat gedempte muziek klinken. “Het lijkt erop dat de feestelijkheden ...