1. De Opera


    Datum: 14-6-2018, Categorieën: Tieners Auteur: CarolM, Bron: Opwindend

    Het was een heldere zomeravond toen ik met mijn ouders het theater van Verona binnenkwam. We zouden die avond naar de Opera “Carmen’’ gaan kijken, en het was verplicht om nette kleding te dragen. We zaten namelijk op de beste plaatsen. Door een misverstand zat ik niet naast mijn ouders. Die zaten aan het andere uiteinde van de rij. Ik ging zitten en keek om me heen. Iedereen was netjes gekleed, maar helaas waren het vooral ouderen. Er was niet echt iets leuks om naar te kijken. Plotseling werd ik aangetikt. ‘Excuse me’ zij een zachte stem. Ik draaide me om en keek recht in twee prachtige, bruine ogen. Een beeldschoon meisje, van dezelfde leeftijd als ik, stond naast me in het gangpad. Ik stond vlug op zodat ze kon passeren. In plaats van door te lopen ging ze naast me zitten. Mijn maag maakte een salto. Het mooiste meisje dat ik ooit had gezien zat naast me. Ik keek vanuit een ooghoek naar haar. Ze had een Latijns-Amerikaans uiterlijk, bruin haar en in haar rode jurk waren haar prachtige, slanke schouders zichtbaar. Haar benen had ze over elkaar geslagen, waardoor 1 been ontbloot werd tot aan de knie. Haar benen waren zo mooi als je ze maar kunt voorstellen. Snel keek ik weer vooruit, om te voorkomen dat ik betrapt zou worden tijdens het kijken. ‘waarschijnlijk is ze Braziliaans ofzo’, dacht ik en ik begon de hoop al op te geven. Op dat moment kwam een vrouw van middelbare leeftijd in een jurk naar onze rij toe en begon tegen het meisje te spreken. Het duurde een paar ...
    ... seconden voor ik doorhad dat ze Nederlands sprak, want de woorden drongen wel tot me door, maar hadden een paar seconden nodig. ‘Isabella, je vader en ik zitten voorin. We zien je wel.’. ‘is goed mam’, zei het meisje dat Isabella heette. Mijn hart ging tekeer. Het mooiste meisje dat ik ooit had gezien sprak Nederlands. Ik bedacht vlug een plannetje om een gesprek aan te knopen.Ik leunde naar het meisje toe en mompelde: ‘toch toevallig, er zitten twintigduizend mensen hier en ik zit naast een Nederlandse, hoe doen we het toch’, het meisje keek eerst verbaasd maar begon toen te giechelen. Snel haakte ik er op in. ‘al moet ik zeggen dat ik het nu niet zo erg vind.’ Het meisje keek gevleid en glimlachte stralend. Vlug stak ik een hand uit. ‘hai, ik ben Daan’. Ze pakte mijn hand aan en antwoorde: Isabella. We begonnen een gesprek. Ik kwam erachter dat ze net als ik een reis door Italië maakte, samen met de ouders. ‘misschien komen we elkaar wel weer tegen’, grapte ik. ‘o dat lijkt me leuk’ antwoordde ze, en ik merkte dat ze dat meende.Na de eerste acte, bood ik aan om wat te drinken te halen voor Isabella. Ze stemde toe en liep met me mee naar de bar. Ik gooide me in de menigte voor de uitgifte en kwam er weer uit met 2 glazen van het een of ander. Zo stonden we samen aan een tafeltje. We praatten na over wat we hadden gezien. Toen klonk de aankondiging dat de tweede acte ging beginnen. Samen liepen we terug naar onze plaatsen. Isabella voorop, wat me de kans gaf om naar haar billen te ...
«1234...»