Hypnotiseur - Sex Verhalen

Hypnotiseur

... een bordje konden ze zien dat de show over 10 minuten zou beginnen, dus ze namen ook een stoel, ergens redelijk vooraan en wachtten af. Toen de hypnotiseur opkwam moest Jenny haar best doen om niet in lachen uit te barsten. De man, in leeftijd ergens tussen de 40 en 50, was gekleed in een volkomen over-de-top magiërs outfit, inclusief zwarte cape en hoge hoed. Het geheel werd afgemaakt door een borstelsnor. De man stelde zich voor als ‘de Grote Garibaldi!’ Het tienermeisje vond hem er belachelijk uit zien. Het begin van de show maakte het er niet veel beter op. Flauwe kaarttrucjes, een konijn uit de hoge hoed; alles kwam langs, en van een groot deel van de trucs kon ze zonder veel moeite ontdekken hoe de truc werkte. Ze tikte haar broer aan en wenkte naar de uitgang. ‘Even nog’, fluisterde hij terug, ‘ik wil de hypnose zien.’ Jenny liet zich zuchtend weer terugvallen in haar stoel. Na nog een kwartier aan flauwe trucs kwam dan eindelijk de aankondiging dat hij iemand uit het publiek zou gaan hypnotiseren. ‘Zijn er toevallig vrijwilligers in de zaal?’ Ineens kreeg Jenny een idee. Ze zou wel eens bewijzen dat die hele zooi zo nep was als maar kon. Voordat iemand anders kon reageren greep ze de hand van Paul en stak ze omhoog: ‘Ja! Wij! Wij! Wij willen!’ Paul keek haar verbluft aan: ‘Wat doe je nou?’ siste hij. ‘Laten zien dat het onzin is’, fluisterde ze terug. Tot haar verbazing reageerde de Snor (zoals ze hem in gedachten noemde) vrolijk op deze aanmelding: ‘Zozo, twee ...

... echte enthousiastelingen. Meestal moet ik wel twee of drie keer aandringen! Komen jullie maar naar voren.’ Jenny had verwacht dat er wel een assistente in de zaal zou zitten en dat zij opzichtig genegeerd zouden worden. Maar nu ze daadwerkelijk gevraagd werden kon ze weinig anders meer dan met een vuurrood hoofd het podium op te stappen. Ze had nooit opgetreden en op dit moment leek zelfs het publiek van een man of 30 vreselijk groot. Maar ja, het was haar eigen schuld, had ze maar niet zo dom moeten zijn. Ze vroeg zich af of hij dan toch werkelijk kon hypnotiseren. Maar na de slechte goocheltrucs was ze daar niet echt bang voor. Hoe zou hij zich hieruit redden? Waarschijnlijk beroerd, bedacht ze. Misschien zou dit toch nog leuk worden. ‘Zo jongeman, mag ik vragen wat jouw naam is?’ ‘Paul’, zei haar broer. Jenny kon aan hem zien dat hij zich ook erg ongemakkelijk voelde. Even voelde ze spijt dat ze hem er ook onvrijwillig in meegetrokken had. ‘Een mooie Oudhollandse naam! En hoe heet deze schone jongedame? Ik zie maar zeer zelden zulke lieflijke vrijwilligers in mijn voorstelling!’ Alhoewel Jenny het zelf niet doorhad was dat niet alleen maar beleefde vleierij. Het meisje was haar kinderjaren duidelijk ontgroeid. Met haar slanke lijf, lange bruine haar en grote reebruine ogen zou ze in de stad hordes aanbidders hebben gehad. Haar borsten waren nog al in ontwikkeling en zouden nog enige tijd nodig hebben om tot volle rijping te komen maar hadden toch al de grote en de vorm van ...