Tineke krijgt praktijkvoorlichting, deel 5 - Sex Verhalen

Tineke krijgt praktijkvoorlichting, deel 5

"Toen ik bij de contractbesprekingen voor de restauratie van de kerk opperde om de vrouwen in de gemeente ook naar hun mening te vragen, met de gedachte dat die soms heel verfrissende ideeën kunnen hebben, werd me nogal kortaf gezegd, dat de vrouwen een andere functie in de gemeente hebben. Ik kreeg toen het akelige gevoel, maar ik kán het mis hebben, dat de vrouwen er plat gezegd goed zijn voor de sex en het huishouden, en dat ze zich dus niet met mannenzaken moeten bemoeien." "Dat méén je toch niet?" "Ja, wat ik zeg meen ik zeker. Maar ik zei al: ik kán het mis hebben." "De vrouwen worden dus gemuilkorfd." "Als ik gelijk heb wel, ja." Van dit gesprek had ik geen flauw idee, toen ik met Dennis naar het huisje van zijn oom en tante liep; dat vertelden ze me een tijdje later pas, toen het eigenlijk al te laat was. Onderweg kwamen we verschillende mensen tegen, allemaal naakt, en het viel me weer eens op dat niemand ervan opkeek dat wij het ook waren. Ik realiseerde me dat ik het heerlijk vond om naakt buiten te zijn en genoot van het vrije gevoel, dat dat me gaf. Zo nu en dan keek ik naar Dennis, die trots naast me liep, en ik zag zijn lul onder het lopen lekker bungelen tussen zijn benen. Wanneer zou ik die weer in mijn kutje krijgen? Ik kreeg er een warm gevoel in mijn buik van. "Is Peter een leuke jongen?" vroeg ik hem. "Ja hoor, daar mankeert niets aan." antwoordde hij, "Als we hier zijn, trekken we veel met elkaar op." "En Chantal?" "Chantal is een heel mooie meid. Als ...

... ik jou niet had en zij was geen familie van me, dan zou ik best met haar willen. Ze heeft grote borsten voor een meisje van zeventien, vind ik." "Daar mag jij niet aan komen." zei ik plagend. "Je mag alleen aan mijn borsten komen." "O, om haar te plagen knijp ik er wel eens in hoor, en dan geeft zij een ruk aan mijn lul; daar maakt niemand zich druk om." "Nou, ik moet er wel aan wennen, zoals jullie met elkaar omgaan. Het is zo heel anders dan wat ik gewend ben." "Hm ja, dat zal wel. Maar je went er wel aan, hoor, dat weet ik zeker." zei hij, waarbij hij me even bemoedigend in mijn hand kneep. Opgewekt en verliefd kuste ik hem onder het lopen en zei zacht: "Ik heb zin in je, Dennis." Hij grinnikte en antwoordde: "Wacht maar af tot je Peter ziet, misschien heb je wel meer zin in hem. Of in Chantal." "Waarom zeg je dat? Ik hoor toch bij jou?" Hij kuste me lachend en zei geruststellend: "Ik maak maar een grapje, hoor. Natuurlijk horen wij bij elkaar. Maar ik zou het echt niet erg vinden als jij iets met Chantal deed. Hèb je wel eens iets met een meisje gedaan?" "Nee, nog nooit." "En ben je er ook niet nieuwsgierig naar?" Daar moest ik even over nadenken, en voor mezelf kon ik niet zeggen dat ik dat niet was, dus antwoordde ik hem eerlijk: "Hm ja, als ik in een bepaalde stemming ben, dan ben ik er inderdaad wel eens nieuwsgierig naar. Maar ik hoor bij jou, en dus mag dat niet." "Natuurlijjk wel, waarom niet? In Amsterdam had ik een vriendin, die ook wel eens iets met een meisje ...