Een relationele Rollercoaster 7 - Schokkende onthullingen - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 7 - Schokkende onthullingen

... John. Ze moet nou niet de indruk krijgen dat jij niets meer van haar wilt weten. Ik, in haar plaats, zou nu heel onzeker zijn." Even later neem ik afscheid, niet voordat ik Tineke beloofd heb om op tijd terug te zijn om haar te begeleiden naar, wat in mijn ogen nog steeds haar eigen huis is. Zelfs nadat ik twee keer heb aangebeld wordt niet opengedaan. Even ben ik bang dat Eefje mij wellicht niet meer wil zien. Ik loop langs de zijkant van haar huisje naar de poort die toegang geeft tot de tuin. Ik voel opluchting wanneer ik haar in de weer zie aan haar wasmolen. Fluisterend roep ik haar naam. Ze draait om. Op het moment dat ze mij ziet breekt ze en lopen tranen over haar wangen. Ik stap over het lage poortje en neem haar in mijn armen. "Je bent gekomen!" "Natuurlijk lieverd, wat dacht jij dan?" "Ze kijkt me aan. "Ik wist niet wat ik moest denken. Uiteindelijk was ik alleen nog bang. Bang dat ik maar een bevlieging voor je was." Ze kijkt gespannen om zich heen. "Ga maar snel naar binnen, ik hang de was nog op en kom dan ook." Ik grijp in de wasmand en reik haar de was aan. "Laat de buren er maar aan wennen dat er een nieuwe man in je leven is." Ze kijkt me onzeker aan en begint te stotteren. "M.. m…maar Wouter?! Hij is pas een half jaar dood." Ik ga rustig door met het aanreiken van de wasstukken en zij hangt ze werktuiglijk aan de lijn. "Welke tijd staat er voor het krijgen van een nieuwe liefde Eefje. Vertel het mij. Ik weet het niet. Of is het dat je je schaamt voor onze ...

... liefde?" Ze draait haar hoofd met een ruk naar me om. "Nee, dat nooit! M..maar, de buurt!?" Ik reik haar de laatste handdoek. "Ik wil je kussen Eefje." Ze kijkt gespannen "Hier?" Ik knik. Voor een moment lijkt ze te twijfelen maar gelijk daarop hangt ze letterlijk aan mijn lippen. Blozend als een bakvis loopt ze aan mijn hand naar binnen. "Dat heb ik zelfs met Wouter nooit gedaan." "Wat niet liefje? " "Wij hebben nooit staan tongen in de tuin. Een kort zoentje, dat wel maar zo.." "Zal ik koffie zetten?" "Dat hoeft niet Eefje, een senseootje doet het ook." "Ga je snel weer?" Ik ga achter haar staan en kus in haar nek. "Ja lieverd. Maar dat heeft niets met jou; of met ons te maken." Mijn senseo is koud geworden als ik Eefje alles heb verteld dat gebeurt is sinds ik haar heb afgezet. Ze leg haar handen om mijn koffiemok. "Hij is koud, zal ik nieuwe zetten?" Ik kijk op mijn horloge. "Half een John!" "Ik zie het. Doe maar eentje." Ze staat met de rug naar mij toe. "Hoe zou je het vinden als ik bijvoorbeeld morgenavond zou koken en dat jij en Mieke bij mij op bezoek komen?" "Ik zou dat fijn vinden liefje. Zou jij niet zelf met Mieke willen bellen om haar uit te nodigen?" Onzeker komt ze met twee dampende koppen naar me toegelopen en gaat zitten. Een glimlach verschijnt om haar lippen. "Hoe doe je dat?" "Hoe doe ik wat?" "Dat ik me nou verplicht voel om met Mieke te bellen, net zoals ik me in de tuin verplicht voelde om je te kussen." "Voor een verplichting deed je dat anders best ...