Een relationele Rollercoaster 7 - Schokkende onthullingen - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 7 - Schokkende onthullingen

... moeten we meteen naar de politie." "Moeten we dat?" " Vier ogen kijken me verbaasd aan. "Wanneer de politie ze hierop aanspreekt zullen ze zeggen dat alles maar en cynische grap was. Er is niets gebeurt waarvoor zij gearresteerd, laat staan vervolgd, kunnen worden." "Maar we moeten toch iets doen. We kunnen toch niet rustig toekijken hoe ze die lieve schat Carola vermoorden." "Nee Tineke, dat kunnen we niet." Ik kijk Mieke aan. "Ik neem aan dat het privacy vraagstuk niet meer speelt?" Ze schudt haar hoofd. "Zeker niet John… Doe maar alles wat nodig is om dat moorddadige stel te stoppen." Ik kijk Tineke aan. "Hij is jou man…" "Dat was hij John, dat was hij en daar schaam ik me voor. Ik schaam me dat ik blind ben geweest voor zoveel kleine dingen." Zal ik nog koffie zetten?" "Tineke kijkt op. Voor mij niet. Ik zou nu wel een borreltje kunnen gebruiken." "Een borreltje zal het zijn… John?" "Doe mij toch maar een koffie." "Waarvoor was je blind Tineke? Nou bijvoorbeeld, het verschil van de bejegening van Carola als we onder elkaar waren of als er vreemden bij waren. Bovendien maakten Ma en Dries wel erg vaak zogenaamde grapjes over het oplichten van verzekeringen. Eigenlijk wist ik al dat de enige reden dat zij Carola thuis accepteerde lag in het feit dat zij dan over de arbeidsongeschiktheidsuitkering kon beschikken. Zowel zij als Dries hebben het idee fixe dat ze daar gewoon recht op hebben… Dank je Mieke." Ze pakt het glaasje, schudt het borreltje in een keer door haar keel ...

... en er trekt een rilling door haar heen." Mieke schenkt het glaasje weer vol. "Dit is de laatste!" Tineke knikt. Dries verschijnt in beeld en kijkt op de laptop. "Hij kan ons toch niet zien?" "Nee dat kan hij niet… Maar het zou goed zijn als je hem nu zou bellen." "Hem bellen, ik geloof dat je gek bent." Mieke pakt Tineke's kin. "Tinesletje, Tinesletje. Mijn man is erg veel; maar hij is zeker niet gek. Als jij onze hulp wil dan luister je naar hem, voordat je begint tegen te sputteren." "Èh, ja… Sorry John… Maar waarvoor wil je…" "Ik wil dat je hem belt om afspraken te maken over je spulletjes. Ik ga dan met je mee om wat extra ogen en oren te plaatsen." Tineke nipt van haar borreltje. "Dat zal niet lukken John. Als ik mijn spullen pak zal Dries me daarbij op mijn vingers kijken en geloof maar niet dat Ma Gravee je ook maar één seconde uit haar ogen laat." "Dat is goed gedacht, Tinesletje. Constructief meedenken dat is wat je nou nodig hebt." "Dank je Mieke." Ik denk even na. "Bel toch. Hij zal het raar vinden als hij helemaal niks van je hoort."Ze staat op en pakt haar gsm uit haar handtas."Wat moet ik zeggen?" "Zeg gewoon dat je wat kleding, sieraden en je laptop wil ophalen en dat je een afspraak wil maken over de toekomst." Ze knikt en kiest het nummer van de vaste lijn van hun huis. We horen hoe de telefoon aan de andere kant overgaat. "Ga snel naar de woonkamer Tineke, anders gaat het geluid rondzingen. Tot mijn opluchting zie ik dat Mieke haar begeleidt. Mevr. Gravee ...