De bedrieger bedrogen - Sex Verhalen

De bedrieger bedrogen

Jannie hoort het geluid van een onbekende auto en loopt naar het raam. Had Sietse nu weer een andere auto gekocht? Getrouwd zijn met een echte autofreak heeft als voordeel altijd in spetterende auto’s rijden. Maar het nadeel is, dat alles de tuin, de garage en zelfs de keuken bezaaid is met vette poetsdoeken, gereedschap en auto onderdelen. Jannie fronste haar voorhoofd bij het zien van een Jaguar e-type. De Jaguar zag er goed uit, maar had hij die nu echt nodig? Maar gelukkig stapte Ruud, de beste vriend van Sietse uit de auto. Ook hij was verslaafd aan auto’s. Ze liep naar de deur en begroette Ruud hartelijk, met een stevige omhelzing en de daarbij horende zoenen. “Hallo Ruud! Sietse is er niet en het duurt nog wel even voor hij terug komt.” “Jammer, duurt het echt lang of zou ik even op hem kunnen wachten?” “Zeker, lieverd, kom binnen en zoek een plekje.” Jannie ging naar de keuken ging om koffie te zetten. Ruud was neergestreken in een comfortabele armstoel. Jannie zette de mokken op tafel en ging op de bank zitten recht tegenover hem. Ze praatten gezellig met elkaar over allerlei zaken en vooral over auto’s, zoals de Jaguar e-type waarmee hij gekomen was. Volgens Ruud een goede auto waar nog wel wat aan gesleuteld moet worden. Er hing een ontspannen sfeer en Ruud wist Jannie door zijn opmerkingen steeds aan het lachen te maakten. Ofschoon Jannie haar man Sietse nooit ontrouw was geweest sinds ze elkaar acht jaar geleden voor het eerst hadden ontmoet, vroeg zij zich wel ...

... eens af wat er zou zijn gebeurd als Ruud en niet Sietse met haar in die kroeg een praatje was begonnen. Het was absoluut mogelijk geweest dat ze dan bij Ruud was gebleven, want ze had altijd een zwak voor hem gehad. Jannie droeg een T-shirt met een lage hals en ze zag hoe Ruud nu en dan zijn ogen richtte op haar borsten. Ze voelde een tikkeltje schaamte toen ze zich realiseerde dat zijn blik af en toe ook afdwaalde naar haar kruis. Maar tegelijk voelde zij ook een lichte opwinding bij de gedachte dat Ruud haar als het ware aan het afvinken was. Plotseling gaf haar telefoon een berichtje door. “Het duurt nog een tijdje, zie je snel,” las ze Ruud voor. “Wel, Ruud, wil je blijven wachten? Maar ik moet straks wel weg. Er moet ook nog een beetje gewerkt worden. Maar ik kan wat brood of iets anders voor je klaar zetten.” “Nee, maar bedankt, Jannie. Ik denk dat ik er zo van door ga,” was zijn antwoord. Jannie bloosde toen ze zich realiseerde dat Ruud die woorden direct tot haar borsten gericht had, hij wende zelfs niet voor naar haar ogen te kijken. Maar toen richtte hij zijn hoofd op en keek haar aan en stamelde, “Uh .. eh .. Jannie, kan ik .. ah .. eh .. jou iets vragen?” Toen hij die woorden stamelde, frommelde hij ook iets uit zijn broekzak. “Ja ga door!” antwoordde Jannie stralend, die zich plotseling verrast, gevleid en een beetje opgewonden voelde door duidelijke belangstelling van Ruud voor haar lichaam. Zonder na te denken, wierp ze een blik op zijn kruis en hield haar adem ...