Van de Een Komt de ander 11 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 11

... vastsjorde, lachte eens geheimzinnig. Ik vroeg haar wat er zo leuk was en ze antwoordde, "Waarschuw je me als die boomstronk er weer is, stel je voor dit paard struikelt." Hierbij wees Paula halfjes op de zwarte en op zichzelf. Ik grinnikte en beloofde het te doen. Vera kreeg nog snel door Pierre een langwerpig pak aangereikt. Het zat in zilverkleurig isoleer folie. Ze propte het met een samenzweerderig lachje in haar zadeltas erbij. Bijna waren we de regencapes nog vergeten, we wisten donders goed dat op de Baraque het weer razendsnel kon omslaan. Pierre liet gauw telefonisch zijn connecties werken. De vereiste gezondheidsverklaringen voor de paarden moesten nog uitgeschreven worden. Hij zei dan ook enigszins geërgerd, "Die ollanders zijn ook zo pietleuterig gecertificaat en vergunningsgeil, dat ieder normaal mens er gek van wordt." Het veterinair certificaat zou in elk geval klaar liggen bij een bevriend arts in Gemenich. De arts woonde daar nog net aan de Belgische kant vlak voor Lemiers bij Vaals. Er werd nu opgezadeld en afscheid genomen. Ik drukte mijn schoonvader de hand en gaf Isabelle een stevige tongzoen. Ze zei met een frivool lachje, "Ik verheug me op ons weerzien lekkere zaadspuit." Wij dreven onze paarden aan en draafden naar de poort bij de schuur. Sepp had hem al geopend en zwaaide even naar mij. Eva en ik hielden in. Sepp nam afscheid op zijn eigen manier. Stil als altijd, geen woord teveel maar precies zeggend wat hij bedoelde. Eva kreeg een handkus van hem ...

... en een pakje met de mededeling, "Thuis uitpakken." Terwijl Eva al doorreed, hield Sepp mij even tegen. Tegen mij zei hij vriendelijk maar beslist gemeend, "Meneer de Baron, U bent een goede kerel". ben een goed man voor mijn gravinnetje. Als U haar kwetst breek ik eerst allebei Uw benen en daarna Uw nek." Ik kon het hem niet kwalijk nemen, hij was erg gesteld op Eva en wist wat ze had doorgemaakt. Terwijl hij mij nu stevig de hand schudde zei ik, "Sepp je kunt me gewoon Toine noemen." Hij lachte nu heel open en zei erop, "Okè, dan breek alleen je nek nog als je vervelend doet." Ik lachte en Sepp gaf mijn schimmel een klap op zijn achterhand waarop deze achter de anderen aan draafde. Bij Eva aangekomen vroeg deze wat Sepp nog had. Ik zei haar met een uitgestreken gezicht, "Sepp had nog een goede raad en ik heb hem verteld dat hij mij ook gewoon met mijn voornaam kan aanspreken." Eva grijnsde en antwoordde, "Dus jullie zijn goede vriendjes geworden en breekt hij eventueel alleen nog je nek." Stom verwonderd keek ik haar aan en vroeg, "Meen je dat?" Eva lachte nu voluit en vertelde, dat Sepp vroeger in het Oostblok niet onschuldig geïnterneerd was geweest. Zijn zusje was tijdens die bezetting lastig gevallen door een patrouille en aangerand. Sepp had ze een paar jaar later allemaal opgespeurd. Hij had een soldaat finaal doormidden gebroken en de rest in een rolstoel geholpen. Sepp had er vier kreupel getikt en eentje koud gemaakt voordat zij hem konden overmeesteren. "Petje af ...