Van de Een Komt de ander 11 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 11

... media ook van hem niet geworden. Eva's gezicht klaarde weer op. Zij betaalde en bedankte de veearts voor de behandeling van het paard zo laat in de avond. Deze zei dat het zijn plicht was en dat hij er voor gekozen had net als iedere andere arts. Ik liet hem uit en sloot meteen het hek dat om Eva's landhuis stond. Eindelijk binnen in de woonkamer zei Eva rustig en gelaten, "Toine ik verkoop de zaak. Het was toch maar bezigheidstherapie. Er ligt al maanden een goed aanbod uit de VS te wachten " wil jij ook dat ik het doe ?" Ik vertelde Eva dat het haar zaak en die van de kinderen was. Dus was het hun beslissing die ik niet beïnvloeden wilde. Eva kuste mij en zei, "Als ze twijfelen, zeg jij dan toch dat het beter is zo?" Ik vertelde Eva daarop, " Dan wil ik het nu maar meteen van hun horen" dan zijn er geen twijfels meer." Ook Eva vond dat het beste. Zij wilde ook Paula, Loes en zelfs Vera hierin horen. Ze waren allemaal boven bezig ons nieuwe leven in te richten. Dus riep Eva iedereen maar weer naar beneden.. Wij waren per slot van rekening nu een gezin zei ze overgelukkig kijkend. Eva legde de hele situatie uit en besloot met, "Het is jullie erfenis en aandenken " beslis! " Lotte en An keken de kring rond en vroegen, "Zijn er soms nog liefhebbers die andermans geilheid willen stimuleren. Zonder dat je mee mag doen en eventueel door diezelfde stiekemerds wordt nagewezen?" Vera keek de meiden aan en zei, "Ik voel me erg vereerd hier nu al bij betrokken te worden " maar het ...

... is jullie beslissing en eigendom." "Niemand wil dus?", vroeg An en zei daarop, "Lotte verkopen die hap of Toine moet er toch nog zin in hebben." Ik zei er absoluut geen heil in te zien om elke dag nog geiler als normaal thuis te komen. Daarop schoot mijn hele gezinnetje in de lach en zeker toen Lotte ernstig en toch ludiek opmerkte, "We hebben voor de buitenwereld een nieuwe pappie, mam heeft haar sprookjesprins en als die zegt er geen zin in te hebben". kan die hele ballentent van mij uit ploffen." "Ja maar pas nadat die Amerikanen betaald hebben, "zei de zakenvrouw Eva tevreden. Ineens merkte Eva op dat het pakje van Sepp op het salontafeltje lag. Het was hetzelfde tafeltje waar zij voor mij gestript had. Lotte had het in Eva's zadeltas gevonden bij het uitpakken en daar neer gezet. Eva was nu poep nieuwsgierig. Zij trok het plakband voorzichtig los en wikkelde het pakpapiertje eraf. Er kwam een dot poetskatoen tevoorschijn. "Oh jee dat moet breekbaar zijn als Sepp iets al zo inpakt", zei Eva glunderend en ze pakte het verder uit. Eva werd er even stil van. Eigenlijk wij allemaal. Eva hield nu een beeldje uit albast in haar hand. Het was een knielende vrouw met een edelhertenbok. Het beeldje was zoals kunstenaars het noemen, in zijn beweging bevroren. Het was zeer gedetailleerd en leek te bewegen. De bok penetreerde het vrouwenfiguurtje op zijn hondjes. Je kon de aangespannen spieren en aders op zijn roede en testikels zelfs zien. Hijgend en wellustig zijn kop in haar nek ...