de vreemdeling - Sex Verhalen

de vreemdeling

... is genoeg om je weer meteen in vuur en vlam te zetten. Je bukt wat dieper, steek je billen omhoog en biedt hem je nog na kloppende, strakke spleetje aan. Je voelt het puntje van zijn eikel, de haartjes op je onderrug staan overeind…Dan glijdt hij langzaam bij je naar binnen. Hij vult je, gaat dieper, grijpt je heupen vast en stoot. Trekt langzaam terug, maar niet helemaal en stoot weer in je, harder deze keer…Je kreunt, stelt je voor hoe de man op het bankje zich zit te verlekkeren aan jouw lichaam. Aan hoe zijn glanzende, natte lid zich telkens weer diep in je verdwijnt. Je breng je vingers naar je knopje en draai snelle, geile rondjes. Je tast naar zijn ballen, hij stopt direct met bewegen – je kneedt ze, streel ze masseert zijn stam. Van je duim en wijsvinger maak je een strakke ring rondom zijn harde lid en beweeg je lichaam weer naar voor, naar achter. je hoort hem nu ook kreunen van genot en je gooit je haren naar achter.Net als je voelt hoe hij in je nog verder zwelt, trekt hij zich terug. Pakt je bij je lange haar en manoeuvreert je zo, dat ik zijn gladde lid tegen mijn mond voel – je proeft jezelf als je jou lippen om zijn eikel sluit. Je pijpt hem, ...

... maar alleen nog de top, je tong plagerige rondjes draaiend, likkend. Zou de man op het bankje zijn zaad al de duinen in hebben gespoten…? Je richt je iets verder op en pijpt hem nu dieper, zijn ballen masserend. Je voelt dat hij niet lang meer nodig heeft…Een hand heeft hij achter je hoofd gelegd, zijn heupen beweegt hij mee, hij hijgt, stamelt dat hij klaar gaat komen. Hij haalt zijn staaf uit je mond en je voelt hoe heet zaad in golven over je half bedekte gezicht glijdt, je hals in. Dan voel je zijn armen om jou heen, zakken samen uitgeput op de vlonder, je voelt een kus op je voorhoofd. Onze ademhaling komt weer tot rust. Nu is het genoeg! Je wilt hem zien en je wilt de man op het bankje zien – je wilt weten wie daar heeft zitten meegenieten van jullie genot. He schuift het doek weg en zie je dat de schemering inmiddels is ingezet. Zijn gezicht is vlakbij, hij grijnst…. je kijkt over zijn schouder naar de duinen en ziet…geen bankje?! Geen opgewonden man?!‘Je denkt toch niet dat ik jou ga delen met een complete vreemdeling’, zegt hij zacht… je lacht hardop, kruip dichter tegen hem aan en bedenkt je tevreden, dat we nog 24 uur hebben in dit kleine paradijs.