Isabel - Sex Verhalen

Isabel

Isabel zat op de rand van haar bed, ze huilde.Weer was ze zwanger, de vorige keer was weliswaar jaren geleden, maar weer was haar zwangerschap niet tot stand gekomen op een manier zoals ‘normale mensen’ het zouden verwachten.Ze dacht terug aan de vorige keer en voelde de schaamte alweer opkomen. Zag de boze gezichten van haar ouders weer voor zich en herkende zich in het gevoel dat ze nu ook weer had.Ze kon niet stoppen met denken. Natuurlijk wist ze net als de vorige keer hoe het was gekomen en nu zelf met 100 procent zekerheid wie de vader was, maar het werd er niet makkelijker mee.Ze zag er op tegen om ook nu weer al die vragen te moeten beantwoorden. Ze hoorde ze al in haar hoofd; wie, wat, waar en wanneer. Ze kon zelfs al bedenken wie wat zou vragen. Ook bedacht ze dat ook nu weer alles en iedereen er zich ongetwijfeld mee zouden gaan bemoeien.Ze was nu 29, maar herinnerde zich haar eerste keer als de dag van gisteren.Vroegrijp als dat ze was geweest had ze al op de lagere school als een van de weinige meisjes in haar klas borstjes gehad. Ze was er trots op geweest en had genoten van de aandacht die ze er mee weten te trekken. Toen nog heel onschuldig, maar ze had het zeker leuk gevonden.Wat ze ook leuk had gevonden was dat ze al tijdens haar eerste jaar op de grote school van haar ouders op dansles mocht. Daar leerde ze net als op haar nieuwe school veel mensen kennen. Mensen waar ze het allemaal goed mee kon vinden en zo groeide de groep vrienden en bekenden met de ...

... dag en was er sprake van een ware horde als ze besloten om met z’n allen te gaan zwemmen of naar de bioscoop te gaan.Het een vulde het andere daarbij goed aan. In het zwembad wist ze met haar badpak dat haar groei maar niet bij leek te kunnen houden de aandacht van de jongens te trekken en de handen die haar daar aanraakten trachten dat na verloop van tijd in het donker van de bioscoop ook te doen.Zelf vond ze het leuk, interessant en zeker ook spannend. De eigenaren van die handen dachten er ogenschijnlijk precies hetzelfde over en waren bij het ontbreken van weerstand steeds verder en verder gegaan.Echt uitgaan mocht ze toen nog niet. Haar eerste stapjes zette ze pas 2 jaar later toen ze na veel aandringen met haar oudere broer Joost mee mocht naar dansavond.Joost had er op zijn beurt alles aan gedaan om z’n kleine zusje maar niet op sleeptouw te moeten nemen, maar kon er niet onderuit en werd zelfs geacht een oogje in het zeil te houden.Joost leek in niets op z’n zusje. Hij was een rustige jongen die nergens aandacht mee trok, deed gewoon z’n ding en liep zeker niet met de massa mee. Waar hij ging, ging hij met een paar goede vrienden en niet met een grote groep zoals zij zelf dat wel deed.Hij kon misschien nog het best als een beetje een zonderling beschouwd worden en zat liever op een gitaar te tokkelen dan dat hij aan sport deed. Voetbal, of achter een stuk speelgoed aanrennen zoals hij het zelf noemde was hem volgens eigen zeggen door de strot geduwd en had hij niet lang ...