mijn lijf jouw baan
Datum: 14-5-2018,
Categorieën:
Overspel
Auteur: Roberman, Bron: Gertibaldi
... medewerking, zegt ze met een dwingende stem. Ik geef je de keuze, of deze deur naar binnen, of deze ontslagbrief aan Rob waarvan de inhoud je zeker bekend zult zijn. Een vreemd voorgevoel maakt zich van mij meester waar dit op gaat uitdraaien. Maar ontslag voor Rob zou een regelrechte ramp voor ons betekenen. Ik kijk haar aan en zonder er verder over na te denken open ik de deur. Kijk liefje, we hebben hier onze eigen ontvangstruimte gecreëerd. Ik betreed de ruimte, het is een schemerige ruimte ingericht tafeltjes met zwarte kleedjes en stoelen. Op de tafels staan kaarsen. Er is ook een bar in de ruimte aanwezig en met de schemerige verlichting lijkt het daadwerkelijk op een nachtclub. Voor de tafels hangt een groot zwart gordijn. Je hebt een verstandige keuze gemaakt, liefje, fluistert ze me toe. De anderen hebben ook die keuze gemaakt. We lopen richting het gordijn en als we daar doorheen gaan zie ik.......Deborah en Priscilla. Beiden staan tegen de muur met hun polsen in boeien boven de schouders, ook gekleed in witte blouse, zwart rokje, panty en naaldhakken. Zwijgend kijken ze me aan. Lydia neemt mij bij de hand naar de plek waar nog twee vrije boeien zijn en bevestigt mijn polsen er in. Zo meisjes zegt ze, over een uur verwachten we onze gasten, doe vandaag je uiterste best en denk aan de toekomst van jullie mannen, zegt Lydia op een cynische toon. Lydia verlaat de ruimte. Voor ons staat een zes meter houten tafel. Ik kijk naar Deborah en Priscilla. Wat zal de ...
... bedoeling zijn met ons. Een snerpend antwoord komt er retour, “wat denk jezelf” . Ik kijk nog eens naar Deborah en Priscilla. Deborah is een stevige meid, ietwat gezet met stevige borsten Priscilla is de jongste onder ons en de langste, slank, smalle taille, klein kontje en mooie puntige tieten. Na een half uur hoor ik duidelijk meer stemgeluid, ik hoor het overdreven lachje van die Erik overal bovenuit. Oh, wat een griezel is dat toch, bedenk ik me. De stemgeluiden nemen toe en ik denk dat alle gasten inmiddels arriveren. Niet lang daarna hoor ik ze de trap opkomen, de deur gaat open en ze betreden de ruimte. Het is een drukte van vanjewelste, veel stemmen door elkaar, er wordt geproost en ik hoor de glazen klinken. Zachtjes hoor ik op de achtergrond lounge muziek. Lydia komt plots weer achter het gordijn. “Showtime, meisjes”, zegt ze. Ze loopt ons nog even af en fatsoeneert onze kleding enigszins. Als ze bij mij komt fluister ze met een zwoele stem “doe je best hè liefje” en geeft me zoen in mijn nek . Ze verdwijnt weer door het gordijn heen. Niet lang daarna wordt er tegen een glas getikt, als teken van aandacht. Lydia voert het woord. Ze heeft de gasten nogmaals van hart welkom. Ze begint een verhaal op te hangen dat ze zich niet teveel met de gasten van hot naar her wilde verplaatsen en dat hun huis alle faciliteiten biedt voor een gezellige avond. Ze heeft er alle vertrouwen in dat het een geslaagd handels-weekend zal worden, omdat dat tenslotte het doel is van dit weekend. In ...