sanne en Anite - Sex Verhalen

sanne en Anite

Het kwam eigenlijk wat onverwacht. Ik had de laatste zwemles overgenomen van mijn collega die ziek naar huis was gegaan. Last van haar keel. Iets wat regelmatig voorkwam. Tenslotte is het niet niks om de hele dag in de vochtige omgeving te staan in een zwembad. En de lucht van het chloor in het water is nou ook niet bepaald prettig. Ik kreeg een klas met jonge meiden in de leeftijd van rond de zeventien jaar oud. Ik werk nu bijna een jaar of vijf in het zwembad. In het begin viel het niet mee om me goed te houden. Soms was het best een opwindend gezicht als er mooie meisjes rond zwommen. Ik stond toen nog regelmatig met een stijve lul in m'n zwembroek aan de rand van het zwembad, maar op den duur raak je daar toch wel een beetje imuum voor. Ook voor de uitdagers. Ik heb ook wel van die jonge meiden gehad die me naar de kleedkamers riepen met een smoes. Daar hadden ze pech. Ik heb me nooit laten verleiden. Mijn loopbaan van sportleraar wilde ik niet voortijdig beëindigen door betrapt te worden met zo'n sletje. Trouwens ik kreeg thuis meer dan genoeg. De sex die ik met mijn vriendin had was geweldig. De klas kwam het zwembad in rennen. Vol energie. Ik riep ze tot de orde en stelde ze op. "Hebben jullie allemaal een diploma" riep ik boven het gekwetter van de meisjes uit. "Ja meneer " schreeuwde de groep boven elkaar uit. "In dat geval, mogen jullie voor deze keer vrij zwemmen. Jullie lerares is er niet, veel plezier." Dat hoefde ik maar èèn keer te zeggen. Binnen de kortste ...

... keren lag de hele klas in het water. Ik stond aan de kant van het zwembad toen ik op mijn arm werd getikt. "Meneer, ik heb een briefje van mijn moeder" zei het meisje dat naast me was komen staan. " Ik ben Sanne." Ik keek haar aan en moest toch wel even wat weg slikken. Het tienermeisje zag er werkelijk bijzonder mooi uit. Kort geknipt blond haar, een knap fijn gezichtje wat niet zo blij keek. Ik had de indruk dat ze een beetje zenuwachtig was. Ik las het briefje waarin stond dat ze last had van haar enkel en dat ze beter niet mee kon doen aan het zwemmen. "Ga jij maar op de bank zitten" zei ik, en ik richtte mijn aandacht weer op wat er in het water gebeurde. Die meiden zwommen als ratten, die kon ik gerust even alleen laten. Sanne zat op de bank en zwaaide af en toe even naar haar medeleerlingen. Ik ging even naast haar zitten. Haar enkel was zo te zien behoorlijk opgezwollen. "Ben je al bij de dokter geweest" vroeg ik aan haar. "Nee" zei ze. "Maar het doet best wel pijn." "Misschien is het beter om er wat ijs op te doen, zo kan je niet blijven zitten." Ik liep even naar het kantoor en haalde een zak met ijs uit de kleine vriezer die daar stond. Toen ik terug kwam legde ik die op haar enkel. "Zo even een tijdje blijven zitten" zei ik een beetje bezorgd. Als dat meisje hier niks aan deed dan zou ze straks niet eens meer haar schoen aan kunnen krijgen! Gelukkig werd de zwelling wat minder. "Ben je op de fiets?" Sanne schudde van nee, met dat mooie blonde koppie van haar." Ik zat ...