Bojean - Sex Verhalen

Bojean

Bojean 1: Vrijdagavond Pieter3E Ik zal achter mijn bureau. Ik wachtte op Bojean, die me de post zou ko-men brengen. Ze stapte binnen en liep naar mijn bureau, boog zich voor-over en legde mijn post voor me neer. Dat deed ze elke morgen. Altijd op de zelfde manier. En elke keer keek ik naar haar borsten die voor een groot deel te zien waren, ze had volgens mij alleen bloesjes met een zeer laag decolleté, die haar ruime c-cup borsten goed lieten zien als ze zich voorover boog. Bijna altijd had ze een donker rode of een donker grijze kanten bh aan, die haar weelderige borsten liefdevol omvatte. Vandaag de grijze bh, zag ik. Ze keek op en zag dat ik naar haar borsten keek. Ze keek me uitdrukkingloos aan en vroeg: “Verder nog iets?” “Graag koffie, lukt dat? En neem deze brief mee voor de boekhouding?” Ze knikte, pakte de brief aan en liep weg. Halverwege de deur viel de brief uit haar hand. Ze bukte met gestrekte benen en ik zag dat onder haar minirokje het kruisje van haar grijze slip te voorschijn komen. Ze moet weten dat haar rokje haar slip laat zien als ze op deze manier bukte, wist ik. Haar volle billen waren goed zichtbaar. Ik huiverde van geile lust. Wat een geil wijf was ze toch! Gebukt keek ze om naar mij. Met een uitdrukkingloos gezicht. Zoals altijd. Ze stond op en verliet mijn kantoor, mij met een half stijve leuter achterlatend.. Ik zuchten en vroeg me af waarom zo’n fantastisch geschapen meisje zo veel liet zien van haar vormen en zo weinig toeschietelijk kon doen. ...

... De telefoon ging. Het was Peter, mijn squash vriend. Ik vertelde dat Bojean me weer had laten zien welke bh en slip ze droeg. “Je moet die griet een keer naaien, joh, ze vraagt er gewoon om!” “Ik heb haar een keer meegevraagd, maar ze wilde niet.” “Ha, neem haar gewoon mee, ik help je wel. Als ze werkelijk zo’n fijne kont heeft, neuk ik met plezier haar kont!” ’s Middags moest ik weer aan Peter denken. Hoe neem je een vrouw ‘ge-woon’ mee? Ik wist dat ze op vrijdag wat later doorwerkte, die avond ging ze naar de sportschool, die hier vlak om de hoek was. Ze at dan een broodje tegenover ons kantoor, liep naar de sportschool en stapte dan anderhalf uur later in haar auto. Ik kreeg een idee en belde Peter weer. “Ik weet een manier om Bojean mee te nemen, ook als ze niet wil. Heb jij een plekje waar we haar een beurt kunnen geven? Ik weet ook een manier om haar na afloop niet te laten praten! We maken een paar foto’s van haar en zeggen dat we die op internet zetten, met haar adres erbij! Ze zal best haar mond houden!” “Als jij haar naar mijn huis brengt, weet ik een heel fijn plekje. Wanneer doe je dat?” “Overmorgen, op vrijdagavond, zo tegen half acht. Ze slaapt dan, haha!” Twee dagen later verliet ik het kantoor op mijn gewone tijd en at iets bij de broodjeszaak. Toen ik Bojean de deur van ons kantoor zag uitkomen, verliet ik de broodjeszaak en liep naar mijn auto. Ik pakte een flesje chloroform en een stofmasker met wat watten er in. Ik liep naar de auto van Bojean en zag dat ...