-
Raam Aan De Achterkant - 2
Datum: 4-5-2018, Categorieën: Overspel Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend
Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Raam Aan De Achterkant - 1Ik voelde mijn haren recht komen in mijn nek. Ik verstijfde, maar nu van schrik! Dit was geen spel meer. Wat ging gebeuren was natuurlijk niet mijn fout, maar door mijn idioot geil gegluur was ik er nu wel deel van geworden. Al wist ik op deze seconde meer dan de drie hoofdrolspelers, ik kon niets veranderen aan de situatie! Ik hield mijn adem in. Van het zweet schoof de verrekijker bijna uit mijn handen. Mijn god, laat dit goed aflopen, laat mij niet getuige zijn van… Ik zag de kont van de vrouw een laatste keer diep over de pik van haar minnaar zakken… haar laatste moment van genot… en dan… stond de man binnen… ik kon de rug van de vrouw zien schreeuwen… ze schrok zo heftig dat ze van haar minnaar viel, die tijdens het recht springen met zijn benen in die van haar verstrengeld raakte en opnieuw op de grond viel… in hun paniek hinderden ze elkaar meer bij het opstaan dan dat ze elkaar hielpen… als ze al aan helpen dachten… als ze nog konden denken op dat ogenblik… de man in de deur keek verbijsterd naar het blote volle lichaam van zijn vrouw die moeite deed om haar waardigheid terug te vinden… ze sprak tegen hem maar durfde niet naar hem toe gaan… ze strekte haar armen uit alsof ze hem wilde omhelzen maar ze wilde hem tegelijkertijd ook tegenhouden… van het lichaam van zijn blote vrouw keek de man dan naar het even blote lichaam van haar jonge minnaar dat het wapen van de misdaad nog schaamteloos in de ...
... aanslag had… nu zou zijn uitbarsting komen… tien keer erger dan ik had gezien enkele dagen geleden toen hij boos werd op haar … ik betrapte mij erop dat ik in stilte zat te bidden dat haar niets zou overkomen, dat hij haar niet zou slaan… maar er gebeurde niets… totaal niets… de man bleef staan… bewegingsloos… hij reageerde niet… hij leek totaal verslagen en uitgeput … hij keek niet eens naar zijn vrouw… hij keek alleen maar naar de jonge kerel… ik zag dat ook zijn vrouw nu verbaasd naar hem keek … dan weer naar haar minnaar die evenmin wist hoe hij moest reageren en maar op de grond was blijven liggen… plots kwam de man in beweging… hij draaide zich om en verliet zonder een woord te zeggen de kamer…dit had ik niet verwacht… en zijn vrouw ook niet… laat staan haar minnaar… als we elkaar alle drie hadden kunnen aankijken, dan hadden we wellicht dezelfde verwarde gezichtsuitdrukking gehad…Ik bewoog mijn verrekijker snel naar het atelier een verdieping lager. Ik zag de man met verslagen houding binnenkomen en aan zijn tekentafel gaan zitten met zijn hoofd in zijn handen. Hij begon te snikken. Ik zag het zo scherp dat ik het bijna kon horen. Ik had met hem te doen. Mijn empathie begon te verschuiven.. Ik had me de hele tijd over haar zorgen gemaakt en gevreesd voor fysiek geweld, maar natuurlijk was hij het slachtoffer. Kom zomaar eens je huis binnen! Krijg dat maar op je bord net voor het avondeten! Snel terug naar de overspeligen. Consternatie een verdieping hoger. De vrouw en ...