De grijze muis en de eenzame wolf – 4 - Sex Verhalen

De grijze muis en de eenzame wolf – 4

De volgende dag is Evie al op wanneer ik wakker wordt. Nadat ik me fris heb gemaakt, loop ik gehuld in mijn badjas, de keuken in. Ze staat eveneens in haar badjas aan het aanrecht. De tafel is al gedekt en ze is bezig met het ontbijt. Ik besluip haar van achteren en kus haar net onder haar haargrens in de nek. “Ooh goeie morgen John, ben je al op? We kunnen zo ontbijten. Ik moet alleen de broodjes nog even uit de oven halen.” Ik ga aan tafel zitten en schenk ons al een kop koffie in. Evie loopt naar de oven, pakt met een ovenwant de broodjes uit de oven en legt die in een mandje. “Liefje, het wordt tijd dat we voor jou ook een nieuwe badjas aanschaffen, dat ding heeft zijn beste tijd al 10 jaar geleden gehad.” “Wil je dat ik hem uitdoe,,, ik wil graag mooi zijn voor je.” “Nee dat is niet nodig en doe alsjeblieft niet zo nederig. Je bent ook zo mooi voor me. Maar ik wil mijn mooie meid ook in mooie spullen hullen.” “Ben je dan niet bang dat andere mannen mij ook mooi gaan vinden..”Ik denk even na. “Natuurlijk dat is het risico. Maar als je bij mij blijft dan wil ik dat je dat doet omdat je daarvoor kiest… Uit liefde. En niet omdat je geen ander kunt meekrijgen.” Ze krijgt een blos. “John ik hou van je ik wil geen ander. Ik schaam me ervoor maar ik heb vannacht gedacht hoeveel fijner het zou zijn geweest als ik jou en niet Wout had ontmoet.” “Je hoeft je nergens voor te schamen. Al zeker niet voor je gedachten. Je bent Wout altijd trouw gebleven en hebt er alles aan gedaan ...

... om hem gelukkig te maken.” Zwijgend en starend naar haar bordje eet ze door. “Waarover zit je te tobben”. Ze kijkt me schuldbewust aan en bijna fluisterend. “Het was lekker John,,, zelfs meer dan dat,,,, maar was het niet te vroeg? Had ik niet langer moeten wachten? 6 weken of misschien wel 3 maanden? Wat moeten de mensen wel denken?” Een traan biggelt over haar wangen. Ik leg mijn broodje neer, sta op, draai haar stoel in mijn richting en kniel voor haar neer. “Lief vrouwtje. Wie bepaald wat te vroeg is en met welke argumenten? Hebben wij iemand te kort gedaan? En ,,, Wie zijn ‘de Mensen’ … Zij die vanuit jaloezie omdat zij zelf niet gelukkig zijn en ieder ander dat geluk willen ontzeggen, in plaats van werk te maken van hun eigen geluk.” Ze kijkt me aan en ik zie haar nadenken. Dan buigt ze voorover en kust me. “John hoe doe je dat, om mij steeds weer anders naar dingen te laten kijken?” “Ik weet het niet liefje, misschoen wel doordat ik door mijn alleen zijn en door mijn beroep over veel dingen ben gaan nadenken en omdat ik mij ben gaan storen aan de groeiende egocentriciteit, arrogantie en intolerantie in onze maatschappij , wat je ‘de mensen’ noemt.” Ik ben onderhand opgestaan en we gaan verder met ons ontbijt. Terwijl ik mijn eitje open tik en begin te pellen merk ik dat ze mij zit aan te staren. “Wat is het lieverd?” vraag ik glimlachend “Nog nooit een man een eitje zien pellen?” Ze kijkt betrapt. “Èhm,, nee,,, maar ik ben alweer hits..,, ik bedoel opgewonden aan het ...