Anja, Karin en Arnold - IV-3 - Sex Verhalen

Anja, Karin en Arnold - IV-3

Arnold is even stil, eigenlijk uit het veld geslagen. Dit is de tweede vrouw die in een paar weken tijd haar kinderwens uitspreekt. Hij kijkt weer naar Esra. Ze kijkt hem aan met traantjes in haar ogen. Hij kust haar. “Ik begrijp dat je dat wilt maar ik zeg er niet direct ja of nee tegen.” “Dat hoeft ook niet” zegt Esra “ik heb er ook een poosje over gedaan om mijn besluit te nemen, jij mag er ook wel even over denken. Maar ik hou heel veel van jou en zou het wel graag willen.” “Heb je er met Anja of Karin al over gesproken?” “Nee, die weten van niets.” “Oké, laat dat maar even zo, ik wil eerst zelf met hun praten.” “Dat begrijp ik, maar is jouw sterilisatie nog terug te draaien.” “Ja, dat kan waarschijnlijk nog wel bij mij.” Esra geeft hem een zoen. “Ik hoor het wel, voorlopig slik ik de pil nog een poosje door. Als het zover komt praten we nog wel verder.” “Dat is goed” zegt Arnold. Ze kussen elkaar goede nacht. Arnold doet het licht uit en ze gaan tegen elkaar aan liggen. Al snel vallen ze in slaap. De volgende morgen wordt Arnold wakker. Esra is er al uit. Voor zijn gevoel heeft hij onrustig geslapen. Hij schiet zijn broek aan en loopt naar boven. Op het achterdek zitten de drie dames met elkaar te praten. Hij geeft ze alle drie een zoentje en gaat dan ook zitten. Anja pakt een beker koffie voor hem. Ze zitten lekker in de ochtend zon en genieten van hun ontbijtje. Als ze klaar zijn vraagt Arnold aan Anja of ze even met hem mee wil lopen. “Moet ik een bovenstukje ...

... aandoen?.” “Nee, dat hoeft niet” zegt Arnold “we lopen even naar de rots”. Ze lopen hand in hand de steiger af en wandelen richting de grote rots. Daar staat een bankje. Arnold gaat zitten en laat Anja op zijn schoot zitten. “Ik zal er niet omheen draaien” zegt Arnold “Esra wil graag een kindje van mij, dat heeft ze vannacht gevraagd.” Anja zegt niks en staart over de baai. Aan haar ogen ziet Arnold dat ze nadenkt. “Het hoeft niet op stel en sprong want ze weet dat ik gesteriliseerd ben en voorlopig blijft ze de pil nog slikken.” “Wat vind jij er zelf van?.” “Als ik eerlijk ben vind ik het leuk, ik begon net te wennen aan het idee dat Karin volgend jaar misschien met een dik buikje loopt. En nu komt Esra daar dan misschien bij.” “Je kunt Esra ook niet weigeren nu je Karin al min of meer hebt toegezegd dat je het wel wil.” “Nee, zo denk ik nu ook, maar dat betekent wel dat ze nu allebei een kindje van mij gaan krijgen.” “Laten we het dan maar gelijk eerlijk en open met ze bespreken en dan vertellen we Esra ook dat we uit gaan zoeken of we hier kunnen wonen.” “Oké, dan gaan we dat doen” zegt Arnold en hij geeft Anja een tongzoentje. “Je bent een schat” zegt hij. Ze staan op en lopen terug naar de boot. Esra en Karin hebben het ontbijt al opgeruimd en drinken nog een beker koffie. Esra loopt naar binnen en pakt voor Anja en Arnold ook nog een beker. “Karin” begint Arnold “wil jij nog eens herhalen wat je een paar weken geleden aan mij hebt gevraagd?.” “Ja, ik zou heel graag een kindje ...