-
De Gordel Van Smaragd
Datum: 29-4-2018, Categorieën: Familie Auteur: DoraStuurs, Bron: Opwindend
“Adoeh jij doerak, betoel jij zult geen man krijgen...” Dora hoorde het haar moeder nog zeggen. Ze waren nog niet helemaal gewend aan hun nieuwe woonplaats en papa had door de ervaringen van de laatste jaren weinig meer in te brengen. “Schiet op jij, pas op of je eindigt nog in de kali.”.Mam was ook niet helemaal goed bij haar hoofd gebleven en voor een beetje afleiding kon ik thuis niet terecht.“Kom Dora, opletten”, de lerares tikte me op de schouder en ik schrok op. Ik was even weggedroomd en had mijn werkstuk even vergeten dat voor me lag. Juf had het nagekeken en de hele klas zat stil te lezen wat er voor opmerkingen in hun nagekeken werkstukken stond.Ik had iets over de riddertijd en de jacht geschreven, omdat we vlakbij een oude kasteelruïne woonden met een toren waarin uilen nestelden. ’s Nachts in mijn bed hoorde ik die uilen als het donker werd en dan voelde ik me even terug in de rimboe van vroeger.We woonden toen vaak op verafgelegen plekken waar mijn vader dan de rust en orde moest bewaren door met de inlanders contact te maken en contracten af te sluiten. Hij sprak een meerdere talen en kende ook de adat zodat hij goed kon bemiddelen.Voor mijn moeder waren de weken dat hij ons dan midden in de rimboe alleen liet tijdens zijn expedities niet zo leuk.De djongos en de kebon pasten op onze veiligheid en de baboe zorgde dat het huishouden liep en ik niets te kort kwam maar de verveling sloeg dan toe.Hij kwam uit Denemarken en had na wat omzwervingen en een studie ...
... Oosterse talen in Nederland mijn moeder ontmoet en om aan de kost te komen had hij een betrekking in de Oost aangenomen. Zijn opleiding gaf hem de kans zich te onderscheiden maar toen ik er eenmaal was, bleef mijn moeder vaak alleen thuis en voelde mijn moeder zich vaak verloren tussen de inlanders.Thuis hoorde ik een mengelmoesje van plat Nijmeegs, Maleis en Deens en als pa echt boos was gooide hij er een paar arabische verwensingen tussendoor.Mijn vriendinnen keken soms raar op maar meestal gingen we naar het buurthuis waar een disco was en je kon pingpongen of gewoon met een cola op de banken rondhangen.Het buurthuis stond tegen de dijk en in de achtertuin groeide hoog onkruid en verwilderde struiken tussen de oeroude fruitbomen.’s Zomers kon je daar heerlijk zonnen en mijn vriendinnen en ik legden dan achterin achter de hoge struiken tegen de dijkhelling wat dekens en kleedden ons uit om heerlijk in de zon te liggen.Af en toe klonk er dan van boven waar een wandelpad over de dijk liep een snerpend gefluit. Weer een gluurder, dacht ik dan en trok me er niets van aan.Vroeger als kind speelde ik ook in mijn blootje in de achtertuin en als de baboe me voor het eten baadde had ik meestal moddervlekken en schrammen over mijn hele lijf. “Kom nonna, aankleden” zei Baboe na het bad en trok me mijn tjelana monjet aan.Mijn moeder had met pa steeds Deens gesproken waardoor ik thuis meestal Deens sprak. En als er weer een gluurder naar ons floot zei ik “ Røvhul” en voor de zekerheid ook ...