-
Lekker chatten
Datum: 27-4-2018, Categorieën: Familie Auteur: Wendy47, Bron: Gertibaldi
Sinds een 2 jaar is onze zoon uit huis. Hier thuis had hij het echt niet meer naar z'n zin en is dus in een flatje getrokken. Hij lag vaak overhoop met z'n vader. Die 2 waren water en vuur waarbij onze zoon Marcel altijd het onderspit moest delven. Tot voor hem de maat vol was en hij uit huis ging. Tot grote onvrede van mij want ik had, en heb nog steeds, een goede band met Marcel. Hij is altijd wel mijn hartendief geweest. Konden dan ook heel goed opschieten met elkaar en hadden veel lol samen, ondanks de vele ruzies die er in huis waren. We hadden goede steun aan elkaar, want ook voor mij is het thuis ooit een hel. Ik kan ook maar weinig goeds doen en ik krijg dan ook ooit de meest vreselijke dingen naar mijn hoofd geslingerd. Dan noemt hij me weer een mislukkeling of een kutwijf of een loeder. Je kan het zo gek niet bedenken. En waarom? Ik weet het niet. Hij is zo'n man die alles mag en kan en wij moeten maar naar zijn pijpen dansen en zo niet dan ontstaat er een rot situatie thuis. Je zou je dan afvragen waarom ik nog langer bij zo'n man blijf. Maar het is eerder gezegd dan gedaan om van je man weg te gaan nadat je al zolang samen bent. Hij is 45 en ik ben 40 en we zijn getrouwd toen ik 18 was, dus al 22 jaar samen en dat gooi je niet zomaar overboord. Toen ik 22 was kregen we onze zoon Marcel, die nu dus 18 jaar is. Marcel groeide op tot een leuke knul. Sportief type en vooral ook goed gezien bij de meiden. Echt een stoere bink maar met het hart op de juiste plaats. Met ...
... een kort geknipt koppie, een leuke lach, mooie bruine ogen en humoristisch. Houd wel van een feestje op z'n tijd en is goed gebekt. En omdat hij enig kind was vertroetelde ik hem veel natuurlijk. Niet dat hij verwend was of zo maar hij kon weinig mis doen bij mij. We konden ook veel velen van elkaar. En hij kwam ook altijd voor me op als mijn man me weer eens door het slijk haalde en me vernederde. Marcel wist me dan altijd weer op te beuren en hij zei me dan ook steevast dat ik geen kutwijf was maar een lieve leuke en zelfs aantrekkelijke moeder. Het deed me dan goed als hij dat zei. Maar het is toch te gek voor woorden dat je eigen zoon je moet vertellen dat je een lieve, leuke en knappe vrouw bent, en dat je niet slonzig bent maar juist goed gekleed bent en modern bent. Ik kreeg vaker leuke complimentjes van Marcel in een week, dan van mijn man in een jaar. En door Marcel ben ik me toch altijd op en top vrouw blijven voelen. Nu Marcel dus alleen is gaan wonen wordt er mijn leefsituatie niet echt beter op. Vaak verlang ik terug naar de tijd toen Marcel nog thuis woonde. De humor en zijn liefde en aandacht is wat ik heel erg mis. Maar hier thuis is er niet veel veranderd, soms is het alleen maar erger. Heb daarom ook meer weinig puf om echt goed voor mezelf te zorgen. Waarmee ik bedoel dat ik weinig zin meer heb om nog echt als een leuke mooie vrouw te vertonen. Loop ook meestal thuis rond in een jogging pak, wat dus helemaal niet sexy is, of in iets anders makkelijks. Maar ...