Roos [1] - Sex Verhalen

Roos [1]

Rode Roos is een mooie meid. Ik heb een viervoudige verhouding met haar. In al haar onschuld weet zij van niets.Voor Roos ben ik vooral die interessante en erg aardige leraar Nederlands in het laatste jaar van haar gymnasium.Maar ik weet veel meer over Roos dan zij beseft, en wel om twee verschillende redenen, zo moet ik hier bekennen.Ten eerste woon ik, wat een toeval, sinds kort vlak achter haar. Mijn zoldervenster kijkt uit op haar slaapkamerraam.Een eigenaardige dubbelrol, al zeg ik het zelf, maar de tweede schok is een grotere verrassing: haar verhaaltjes!Verder hebben we een vrij vertrouwelijke band, omdat ik als vrijwilliger vaak vogelaar ben en zij mij graag vergezelt.Roos krijgt voor haar verjaardag een eigen kijker voor het vogelen. Voordien deelde ze mijn tweede met Sanne.Met mijn geschenk heb ik een bijbedoeling. Ik hoop dat zij zo nieuwsgierig zal zijn dat ze terug wil kijken naar mij.Ik heb al een plan om haar uit de tent te lokken de volgende keer dat zij haar gordijn open laat en ik haar kan zien.Ik hoop haar minstens weer een keer te betrappen bij het ontkleden. Beter en heter zou nog eens solo-seks zijn.Als alles loopt zoals ik hoop en al mijn intrigues enig effect hebben, zie ik het liefst Sanne in haar bed belanden.Twee tieners, mooie meiden, die fijn vrijen, dat lijkt mij nou echt het allerlekkerste om naar kijken van vrij dichtbij.Onderweg naar de weide waar we vogels willen tellen amuseer ik mijn beide meiden met amusante anekdotes.Verder verleid ik ...

... de meiden met mijn belofte dat als Sanne ook achttien is, zijn ook een eigen kijker kan krijgen.Vooral mijn voorstel om de volgende keer met een fles wijn het baltsgedrag te gaan bekijken valt in goede aarde.Mij lijkt dat een lekker idee om met twee meiden van net achttien allebei naar zulk onschuldig gegeil te gaan kijken.Stof voor verhalen over welke vogeltjes monogaam zijn hun hele leven, tot verschrikkelijke verkrachters als eenden.Gegiechel als ik een liedje zing, wat als gedicht niet echt tot de Nederlandse grote literatuur gerekend kan worden.Klein vogelijn op groene takIk wou dat gij uw halsken brakAleer ge weer zo'n vieze kwakLaat vallen op mijn beste pakDiezelfde avond speel ik een tweede troefkaart uit en post ik mijn openingsverhaaltje onder de titel Roos [0].Expres gebruik ik precies dezelfde titel en rechte haken voor de nummering als zij doet in haar bijdragen hier.Om zeker te zijn dat het haar op zal vallen, zet ik ook nog een mededeling op haar muur en ben erg benieuwd.Ze geeft geen sjoege. Wat mij meer opvalt is, dat ze nu ineens ook niet meer vrijwel permanent hier lijkt te zijn!Kennelijk heeft ze mij gelezen en is in verwarring van al die interactie, waar ze geen touw aan vast kan knopen.Ik kan me dat wel indenken. Zeker als mijn lezers zouden weten, wat zij de volgende keer kijken aan mij liet zien.Diezelfde avond zit ik klaar voor mijn zolderraam met uitzicht op haar slaapkamer. Samen studeren ze uren lang.Ik heb inmiddels een echte sterrenkijker op een ...