De Tiende Huwelijksnacht - 3 - Sex Verhalen

De Tiende Huwelijksnacht - 3

... denkt na, maakt plannen. Bij elke zakelijke transactie, bij elk verbond wordt hij betrokken. Jij noemde me koud, omdat ik de Heerser respecteer, ook als het om huwelijken gaat. Maar in het verhaal van zojuist lijkt kan het net zo goed de Heerser zijn geweest die Emelica tot haar daden inspireerde als de Schone. En met een geweldig gevolg. Er heeft geen bloed gevloeid, als we het maagdenbloed dat Emelica offerde even buiten beschouwing laten, en een heel tijdperk had er profijt bij. Misschien niet zo poëtisch, maar het lijkt iets om tevreden over te zijn.’Auda zat nog steeds op haar bed. Haar lichaam was nog ten prooi aan allerlei sensaties en haar geest worstelde met de zaken die hij haar verteld had. De beelden van Emelica en Dalid, opgeroepen door zijn woorden, bleven zich voortdurend aan haar gedachten opdringen. Ze wist niet goed wat te zeggen. Colin leek ook niets meer te verwachten.‘En even praktisch gezien, echtelieden schijnen de plicht te hebben in de huwelijksnacht toch enkele uren met elkaar door te brengen. Bij deze is dat ook gedaan. Ik wens je een goede nacht, Auda,’ – het was de eerste keer dat hij haar met haar voornaam aansprak – ‘en aangename dromen. Slaap morgen zolang je wilt. Als je iets nodig hebt, daar hangt een koord, daarmee kun je een bediende bellen, voor wat dan ook.’ En hiermee liet hij haar alleen, ten prooi aan onrustige gevoelens en onkuise gedachtes. Ze lag lang in bed te draaien en pas toen het al licht was buiten viel ze in een korte slaap, ...

... met al even onrustige en onkuise dromen als haar eerdere gedachtes.***Ze werd een paar uur later wakker van de zon die fel in haar gezicht scheen. In tegenstelling tot de uren voordat ze ging slapen werd ze niet geplaagd door gedachten. Eerlijk gezegd leek de inhoud van haar hoofd op dat moment te bestaan uit wollige watten en prikten haar ogen nog van de slaap. Auda was niet gewend aan de hoeveelheid wijn die ze gedronken had, noch aan uitslapen. Het overvloedige maal van gisteren lag haar nog behoorlijk zwaar op de maag. Echt honger had ze dus niet.Ze keek de kamer rond. Nu pas nam ze de omgeving eens goed op. Er hingen lichte gordijnen, die het zonlicht niet buitenhielden, maar ze wist genoeg van stoffen om te weten dat ze behoorlijk wat hadden gekost. Er stonden diverse kasten, stoelen en een tafeltje met een theeservies. Tegen een andere muur stond nog een boudoirkast, waar ze kleine flesjes parfum op zag staan. Het bed waarin ze lag stond in het midden van de kamer. Het was van zwaar eikenhout gemaakt, de lakens van satijn en de dekens gevuld met dons, anders dan de ruwe wollen dekens die ze gewend was. Ze zag nergens een kledingstuk liggen en raakte wat in paniek tot ze besefte dat ze de jurk die ze van Colin gekregen had nog steeds droeg. Ze was ermee in slaap gevallen.Opeens was het heet in bed en de luxe van de kamer verstikkend. Ze wierp de dekens opzij en stapte uit bed. De afstand van haar bed naar de deur was opvallend lang. Toen ze de deur opende, kon ze zich ...