1. Beste Vriend - 1


    Datum: 13-12-2017, Categorieën: Homo Auteur: 17jr, Bron: Opwindend

    Ik vind dit echt misschien wel het engste wat ik ooit heb gedaan aangezien schrijven nou niet mijn sterkste kant is, dus... don't shot me. Maar ik dacht van ik heb overal kritiek op en zeg wat ik denk, maar ja ik heb nooit zelf een verhaal geschreven en kan dus ook niet weten hoe moeilijk het is. Dus ik dacht ik ga het gewoon een keer doen. Stel dat het tegenvalt dan blijft dit verhaal bij dit ene deel... maar stel het gaat goed dan kan het een serie worden waaraan ik wekelijks bijschrijf en waarvan wekelijks dus nieuwe delen komen!! Dat gezegd hebbende kunnen we verder naar het verhaal BESTE VRIEND – 1.Ik ben Harry, een jongen van 17 jaar oud, gespierd en 175cm lang. Ik word vaak bekeken door de meiden al doet me dat niks. Ik weet namelijk al vanaf mijn tiende dat ik op jongens val. Ik heb er nooit echt een probleem van gemaakt omdat ik het voor mezelf hield tot vorig jaar. Vorig jaar durfde ik mijn moeder in vertrouwen te nemen en heb haar alles verteld over die ene jongen waar het allemaal mee begon (maybe ga ik daar nog bij een ander verhaal verder op in) tot aan de jongen waar dit verhaal om gaat oftewel de liefde van me leven (?).Ik leerde Ross kennen toen we in klas 3 zaten van het middelbaar onderwijs. We waren allebei 16 jaar op dat moment (allebei blijven zitten, hij in klas 3 en ik in klas 2) waardoor we nu bij elkaar in de klas kwamen. Ross was een knappe jongen om te zien, 178cm lang, gespierd, blauwe ogen waar je zo in verdrinkt en een prachtige witte lach. ...
    ... We waren vanaf moment één beste vrienden en dat kon iedereen merken want stil waren we niet. We lachten, we praatten hard en we maakten grapjes over iedereen en alles, wat ook vreugde opleverde bij de leraren maar niet heus... Maar goed, ik begon al heel snel hele andere gevoelens voor Ross te krijgen dan alleen vriendschappelijke. Hij voelde niet als een vriend voor me, hij voelde ook niet als een broer voor me, maar hij maakte een gevoel bij me los dat NIEMAND ooit gelukt was. Dat maakte me in de war en ik wist niet wat ik er mee moest. Ik heb het aan de kant gezet en gewoon normaal gedaan voor zover dat kon. Niemand had het door.En zo ging ik dan naar school en langzaam maar zeker ging ik meer afstand van Ross nemen omdat mijn liefde veel te groot aan het worden was. En daarmee begon het op te vallen dat er iets aan de hand was waarom ik afstand nam van mijn beste vriend. Ross vroeg er telkens naar wat er aan de hand was. maar ik zei dat er niks was. Hij vroeg het een paar keer in een paar weken tijd maar telkens antwoordde ik dat er niks was.Ross was niet de enige die merkte dat er wat aan de hand was. Ook mijn moeder zag dat het niet al te best ging en vroeg wat er aan de hand was. Ik heb haar alles huilend verteld, van dat ik verliefd was op de meest heterojongen die ik maar ken, mijn eigen beste vriend. Ik vertelde haar ook dat hij merkte dat ik raar begon te doen. Mijn moeder gaf de liefste reactie ooit, ze zei "Jongen wees gewoon eerlijk tegen hem, als hij echt jouw ...
«12»