Op eigen benen deel 1 - Sex Verhalen

Op eigen benen deel 1

... weer ietwat onder controle had studeerden de twee knappe meisjes nog een paar uurtjes en vielen dan samen in slaap. Zondagochtend liep de wekker vroeg af want Anna moest naar huis om haar gewassen kledij op te halen en vuil wasgoed te droppen, en terwijl wat nieuwe maaltijden mee te nemen. Carmen besloot dan maar om naar haar eigen kot terug te keren en nog wat verder te studeren. Om kosten te besparen had ze haar televisie abonnement op kot opgezegd, en dus nu had ze enkel de radio om haar wat verstrooing te brengen. Rond 20u00 ’s avonds kreeg ze plots een smsje. Ze nam haar gsm en las het, het was van Anna: “Meid, ik heb misschien een oplossing”. Ze had echter geen belwaarde meer en kon dus niet antwoorden, dus ze moest wachten tot de maandagmiddag eer ze haar vriendin terug zag om te weten wat het was. De uren gingen tergend traag voorbij maar dan was het eindelijk 16u en kreeg ze een bericht van Anna dat ze op komst was. Een kleine tien minuten later hoorde ze geklop op haar deurtje en Anna stapte het kleine kamertje binnen en nam plaats op haar bed. “Heb je werk voor mij?” vroeg Carmen opgewekt. “Ja en nee” was het antwoord. “Je kent Christine toch nog wel hé”, zei Anna en Carmen moest niet lang nadenken. Ze kenden Christine inderdaad. Ze was een vriendin van Anna’s moeder en de meest open lesbienne die ze ooit gekend heeft. Ze was geen halve vent, integendeel, voor haar leeftijd, eind in de veertig schatte ze, was ze een zeer knappe en moderne vrouw. Het was vooral ...

... haar spraak die niets aan de verbeelding overliet. Als je haar op een feest tegenkwam dan duurde het niet lang eer ze over bijna elke aanwezige vrouw een sexistische opmerking gemaakt had. “Wat is er van Christine?”, vroeg Carmen. Bleek dat Anna een gesprek opgevangen had tussen haar moeder en haar vriendin toen ze in de keuken iets te drinken haalde. Christine deed haar beklag dat ze al meer dan een jaar geen sex meer had gehad en dat ze op het punt stond om iemand te betalen om nog eens te kunnen lekker klaarkomen. Haar moeder was hier verontwaardigd over, maar Christine totaal niet. Maar als ze ging betalen dan moest het wel een lekker jong ding zijn, hoorde ze ook nog voor ze terug de trappen opliep naar haar kamer. Daar kwamen de radartjes in haar hersenen in werking, en schreef ze een klein briefje met daarop de tekst: “Sorry Christine maar ik heb jullie gesprek overhoord, misschien ken ik iemand voor je, bel me maar eens op mijn gsm”, en dit gaf ze stiekem aan haar toen ze afscheid nam. Blijkbaar had Christine hier wel oren na want nog geen 5 minuten later ging haar gsm af. Eerst durfde Anna niet opnemen omdat ze plotseling dacht dat ze wel zeer grof geweest was, maar de toen ze dit wel deed bleek dat Christine juist heel positief was. Ze had toen verteld over Carmen en die kende ze natuurlijk en had er zeker oren naar. “Wil je dat ik een hoer word?” schreeuwde Carmen luid naar haar vriendin terwijl de tranen haar in de ogen sprongen. Anna had deze reactie enigszins wel ...