Annabella - 4 - Sex Verhalen

Annabella - 4

... direct op de porno-dvd’s, en daarna trekt een set glimmende handboeien haar aandacht. De spanning grijpt haar bij de strot; ze moet hier even aan wennen. Gelukkig is het behoorlijk druk in de winkel, want al het personeel wordt nu beziggehouden. Kan ze tenminste eerst even rustig rondkijken. Nou ja, ‘rustig’; haar hart klopt in haar keel. Ze denkt aan wat Jack schreef: “Je kunt je gewoon laten helpen hoor. Het personeel is zeer deskundig, en voor hen is het dagelijks werk. Dus schroom niet om al je vragen gewoon te stellen. Ze geven overal antwoord op, net als bij de bakker, de slager en de drogist…” Ja, dat kan hij nu wel zo makkelijk zeggen, maar ze ziet zichzelf nog niet met een wildvreemde verkoper over een dildo overleggen: “Wilt u een dikke, of een hele dikke?” “Nou, doet u maar een hele dikke, die voel ik tenminste lekker goed in m’n kutje!” Alleen al bij de gedachte aan zo’n gesprek krijgt ze de neiging om de winkel uit te rennen. Ze zoekt liever zelf uit wat ze nodig heeft. En dat moet lukken, want Jack heeft heel duidelijk omschreven wat ze moet kopen. Het leek Jack verstandig om eerst maar eens te starten met wat ‘speelgoed voor beginners’: een vibrator en ‘love balls’. Omdat Annabella nog maagd is, heeft Jack haar aangeraden om niet meteen een heel grote vibrator te nemen. Ondanks haar zenuwen heeft ze al vrij snel een geschikt formaat gevonden, al vindt ze het nog wel een gek idee dat ze die roze staaf binnenkort in haar kutje laat verdwijnen. Ook de ‘love ...

... balls’ heeft ze snel gevonden, en ook nu kiest ze voor een relatief kleine uitvoering. Ze kan zich alleen nog niet goed voorstellen wat er zo opwindend is aan die balletjes in haar kutje, maar Jack zal wel weten wat hij haar opdraagt. Ze laat het allemaal maar gewoon over zich heenkomen. Het windt haar trouwens wel op, wat ze in deze winkel ziet. Alles wat ze hier verkopen, is bedoeld om intens te genieten en de allerbeste orgasmes te krijgen. Als Annabella daaraan denkt, heeft ze spontaan zin om zichzelf te vingeren en hemels klaar te komen. Dat gaat ze straks doen, zodra ze thuis is. Zo, ze heeft wat ze moet hebben, en nu zo snel mogelijk naar buiten: Annabella is nog altijd enorm zenuwachtig. Tussen alle andere klanten – stuk voor stuk veel ouder dan zij – voelt ze zich als jong meisje enorm bekeken. Ze heeft het gevoel dat iedereen zich afvraagt wat dat jonge ding hier komt doen. Even is ze bang dat het personeel om haar ID-bewijs gaat vragen, om te checken of ze meerderjarig is; die kaart heeft ze niet bij zich. Maar gelukkig: de oudere vrouw achter de toonbank lijkt inderdaad haar leeftijd in te schatten, maar behandelt haar vervolgens alsof ze hier wekelijks komt. “Heeft u alles kunnen vinden?” “Eh… ja hoor.” “Fijn! Anders nog iets?” “Nee, dank u.” “Zijn het cadeautjes?” “Eh… nee…” Ze had dit gesprek net zo goed in een boekwinkel of bij de bloemist kunnen voeren. Opgelucht rekent ze af, en dan loopt ze naar buiten, met haar nieuwe speeltjes in een plastic tas zonder ...