Twee Sletjes - Sex Verhalen

Twee Sletjes

Het weer was schitterend die ochtend. De dag beloofde zonnig en warm te worden. Dat was tenminste iets. Dat ik naar een saai congres moest, nam ik er dan maar bij als de prijs die betaald moest worden voor zoveel zomers moois. Het zou een tocht van een paar honderd kilometer naar het zuiden worden. Met de juiste muziek op de achtergrond zag ik daar helemaal niet tegenop. En wie weet: op zo’n congres, zelfs het saaiste, kom je wel eens iemand tegen?Ik zag hen staan toen ik de autostrade opreed. Twee jonge meiden. Zestien? Zeventien? Ze konden ook een jaar ouder of een jaar jonger zijn. Moeilijk in te schatten. De twee blondines zagen er in elk geval heel erg zomers uit: grote zonnebril, grote zonnehoed, kort broekje, een klein topje, teen slippers en ieder met een grote tas. Klaar voor het strand op honderden kilometers van eender welke kust! Ik stopte onmiddellijk. Ik zou overal naar toe gereden zijn, waar ze me ook vroegen. Maar ik reed in de juiste richting voor hen. De tassen verdwenen in de koffer. Een van de meisjes kwam naast mij zitten, het andere op de achterbank. Ze deden hun bril en hun hoed af. Toen zag ik pas hoe knap ze beiden waren. Beeldschone tienermeisjes. Gezichten en lichamen waarin de vrouw zich al aankondigt, maar zich fysiek nog even inhoudt terwijl ze er emotioneel al vaak is. Blauwe en kastanjebruine ogen die me onmiddellijk ontroerden.‘Nu we toch een tijdje bij elkaar zitten, mag ik jullie naam weten?’Ik zei de mijne.‘Sarah’, klonk het naast ...

... mij‘Hannah’, zei de stem achter mij.Ik zag in de achteruitkijkspiegel dat Hannah met haar rug tegen de deur leunde en haar benen op de zetel had uitgestrekt.‘Mag ik?’‘Maak het je gemakkelijk.’Ik keek snel even naar haar prachtige slanke benen. Dat had Hannah gezien. Ik schaamde me even.‘Ik vind het niet erg dat je naar mijn benen kijkt’, zei ze vriendelijk, ‘ik heb dat eigenlijk graag. Waarom heb ik ze anders? Toch niet om ze zelf de hele tijd te bewonderen?’Ze had wel een punt.‘Het zijn ook hele mooie benen’, zei ik.‘En wat vind je van de mijne?’, vroeg Sarah gespeeld jaloers‘Even mooi.’‘Kan niet. Je zal moeten kiezen’‘Klopt. Kiezen! Kiezen! Kiezen!‘Kiezen! Kiezen! Kiezen!’‘Ok! Ok! Ok!’, zei ik en speelde met plezier mee, ‘these are the points of the Belgian jury. Ten points for…’Ze luisterden aandachtig!‘It is an ex aequo. The jury cannot decide. We have two winners, ladies and gentlemen! Here are Sarah and Hannah!’‘Wooooowwww’, schreeuwden de twee meiden luid.‘En voetjes...wie heeft de mooiste voetjes?’Sarah schoot uit haar teenslippers en plaatste haar beide voeten op het dashboard. Ze wreef over haar benen en bewonderde zichzelf.‘Mooi, niet?’, zei ze.‘Prachtig!’‘Hola, hola, hola…!’, hoorde ik vanop de achterbank.Ik voelde een klap tegen mijn wang. Ik keek om en zag dat Hannah’s linkervoet die ze op de rugleuning van mijn stoel had gelegd.‘Wat vind je van dit exemplaar? Is dit niet veel mooier?’‘Ook prachtig’, zei ik.‘Je bent laf. Je durft niet te kiezen.’‘Dames, hoe zou ik in ...