1. De Donkere Stal


    Datum: 8-4-2018, Categorieën: Groep Auteur: Jurre Jacobs, Bron: Opwindend

    ’s Middags om 3 uur gaan we de stal uitvegen. Het is er heet. We zijn met z’n drieën. Wij en de norse boer. Ik weet alleen zijn achternaam: Bongers. Bongers is bijna 60, een grote stevige man. Wij lopen samen stage bij Bongers. Van jou, een jongeman vindt iedereen dat normaal. Mij, een vrouw van bijna 30, zien de meeste mensen eerder werken bij een nagelsalon. Maar ik heb nu eenmaal iets met dieren.Niet perse met vegen. De roosters worden afgespoten, dat doet Bongers zelf. Het middenpad moet geveegd. Met een bezem. Aan het eind van de middag douchen we. Niet dat er een douche is. Bongers houdt de spuit omhoog terwijl wij, helemaal naakt, gillend staan te springen. Dat jij daarbij een stijve krijgt zie ik als een compliment. Bongers kijkt de andere kant op. We trekken alleen onze laarzen en overall weer aan. Daarna eten we brood. Om 6 uur gaan we melken. Zelf melken we niet; dat doet de mobiele melkwagen. We hoeven de bekers van het melkstel niet eens te plaatsen, die zuigen zichzelf vast aan de uiers.Omdat we stage lopen mogen we één koe met de hand melken. Bongers ‘helpt’ ons daarbij. Hij leunt over me heen, plaats mijn gedesinfecteerde handen op de uiers en zegt: ‘en nou net of je je vriendje melkt.’ Het is het eerste dat hij zegt. Ik ben stomverbaasd. Maar als ik me voorstel hoe ik jou in je overall aftrek word ik direct geil.Als we teruglopen naar de boerderij zie ik dat Bongers en jij, allebei een flinke bobbel in jullie overall hebben. Ik maak de twee bovenste ...
    ... knoopjes van mijn overall los. Ik gun jullie uitzicht op mijn borsten, beloning voor een dag hard werken. Jullie zetten een stapje meer om er ook echt van te genieten. Onschuldig kijkend, maak ik nog een knoopje los. Het is nog steeds drukkend warm.We drinken nog een biertje aan de picnic tafel op het erf. Bongers kijkt in de verte en zwijgt. Jij probeert het nog met ‘best wel heet, hè?’ Daarna geef je het op.Ik ben nog steeds geil en besluit werk van je te maken. Ik lik met het puntje van mijn tong langs mijn bovenlip en geef je een knipoog. Ik schuif wat dichter naar je toe en leg een hand op je knie. Ik zie dat je een rood hoofd krijgt. Tijd om de druk wat op te voeren. Ik maak, onder de tafel, met één hand een knoopje los aan de voorkant van je overall en grijp in één beweging je plasser vast. Die is daar voelbaar aan toe: opgericht en hard.Ik trek mijn hand terug, lach nog een keer naar je, neem de laatste slok bier en zeg:‘ik ga even naar de wc’.‘Er is er één vlakbij’, mompelt Bongers, ‘achter in de stal’.Ervan overtuigd dat je me over een minuut zult volgen, loop ik opgewonden de stal in. Het is er bijna donker. Met moeite volg ik het middenpad naar achteren. ik word een beetje bang. Is dit wel zo’n goed idee? Mijn ogen wennen aan het licht. Ik zie achterin een deur. Het blijkt de wc, een ouderwetse: een houten bank met een gat in het midden waarop een ronde houten deksel ligt. En er is tot mijn opluchting een raampje waardoor wat licht naar binnen valt. Ik ga op de deksel ...
«123»