1. Een Jaar Voorbij - 1


    Datum: 5-4-2018, Categorieën: Tieners Auteur: Baksteen, Bron: Opwindend

    Het is alweer een jaar geleden dat ik mijn eindexamens moest maken. Ik kan me alle hysterie nog herinneren als de dag van gisteren. We werden gebombardeerd met talloze proefexamens, examenplanningen, ingewikkelde slagingsnormen en nog meer van dat soort lullige onzin. Toch kijk ik terug op een mooie periode. Eindelijk kon ik laten zien wat ik waard was. De zes jaar werkstukken, veldonderzoeken, oudergesprekken en verprutste proefwerken konden de prullenbak in. Het enige wat telde waren die drie uur in een kille gymzaal. Daarnaast was dit de laatste periode dat ik mijn klasgenoten van dichtbij kon meemaken. Ik wist van mezelf dat ik de meeste mensen uit het oog zou verliezen. Alhoewel ik goed in de groep lag, had ik geen hechte vriendschappen opgebouwd. Mijn trouwe vriendenkring bestaat al sinds de basisschool uit dezelfde groep jongens uit het dorp, de jongens waarmee ik ben opgegroeid.Des te verrast was ik toen ik laatst een berichtje kreeg van een oud klasgenoot. Via facebook had hij mij en nog wat mensen van school uitgenodigd op zijn verjaardagsfeest. Locatie: Rotterdam, waar hij geneeskunde studeert. Zelf had ik een iets minder glansrijke periode achter de rug. Ik was al na twee maanden uitgekeken op mijn vervolgopleiding, dit betekende dat ik de rest van het jaar maar vol moest maken met werken. Op één of andere manier heb ik het idee dat ik door deze tegenslag volwassener ben geworden. Zwaar fysiek werk en vroeg opstaan zijn toch zo slecht nog niet gebleken. Aan de ...
    ... andere kant knaagt het toch dat ik niet ergens in een grote stad zit te studeren.Op dit moment zit ik in de trein. Na te denken over hoe snel het afgelopen jaar wel niet is voorbijgegaan. Over hoe mijn leven is veranderd en over hoe ik zelf ben veranderd. Ben ik veel veranderd? Ik weet het niet. Misschien wel. Ik kan een gevoel van blijdschap en opwinding niet onderdrukken als ik bedenk dat ik straks een hoop van mijn klasgenoten weer tegenkom. De jongens zullen zich wellicht iets prominenter gedragen, misschien praten ze wel met een aardappel in de keel. De dames zullen er waarschijnlijk mooier uit zien dan ooit.De twee uur lange treinreis zit er bijna op. Station Dordrecht is gepasseerd en het open platteland van Zuidwest-Nederland maakt plaats voor stedelijk gebied. Aangekomen op Rotterdam centraal moet ik nog even met de tram en dan is het een paar minuutjes lopen. In de schemer loop ik richting het adres. Op een gegeven moment hoor ik al wat gerommel. Zodra ik de hoek om loop zie ik drie jongens op een balkon zitten. Tussenin staat een grote waterpijp, omringd met lege bierflessen.Ik druk op de bel en de deur gaat direct open. Ik moet naar de tweede en tevens bovenste verdieping. Ik klop aan bij de kamer waar de meeste herrie uit komt. Vrijwel direct doet Hugo de deur open. Hugo is de gastheer van vanavond. Hij is al wat aangeschoten en begroet me uitbundig, zoals alleen dronken mensen dat kunnen. “Ej lul, waarom ben je nou zo laat?” “Haha, sorry man. Had vertraging op ...
«1234»