1. Zwanger van een ander


    Datum: 4-4-2018, Categorieën: Overspel Auteur: Bianca, Bron: Gertibaldi

    Als huisvrouw en moeder met twee kinderen is het leven vaak een aaneensluiting van klusjes. Best saai. Ik heb dan mijn fitnessuurtje en af en toe naar de kapper, maar voor de rest is het hollen voor de boodschappen, schoonmaken, kinderen halen en brengen. Mijn man Ferry is een workoholic met een veeleisende en verantwoordelijke baan waardoor hij ook 's avonds uren achter zijn laptop zit, terwijl ik dan vaak te moe ben om meer te doen dan tv kijken. Eigenlijk voelde ik me altijd lusteloos en zonder energie. Tot ik Mark ontmoette. Ferry zat dat weekeinde in Houston voor een cursus en ik had de kinderen die vrijdag laten ophalen door opa voor een logeerbeurt omdat ik het plafond van de gang wilde witten na een lekkage. De huiskamer deed ik ook direct. Mark was een monteur bij het garagebedrijf waar ik mijn zwarte Mini normaal liet keuren en waar ik piepend en krakend naar toe was gereden aan het eind van de middag. Toen ik hem zag stond hij met een naar zijn heupen afgestroopte blauwe overal met een witte tanktop te sleutelen. Hij had sterke, gespierde armen, een paar bescheiden tatoeages en een guitig koppie met witte glimlach en donker krullend haar en doordringende grijsblauwe ogen. De vegen smeer op zijn schouder en het verse zweet op zijn hals maakten dat ik even slikte en mijn keel schraapte. Lekker! Ik kreeg direct een verlegen glimlach van hem. Mark was tijdelijk monteur bij het autobedrijf. Hij had het geld nodig om de wereld rond te reizen en zijn motor van te kunnen ...
    ... betalen. Hij zat vol met grapjes. Ik had in geen tijden zo gelachen en had mooie verhalen over rondtrekken in de Andes en varen tussen ijsbergen. Terwijl hij de motor nakeek en een zekering verving, waarvan ik niet wist dat ik ze had, hing ik aan zijn lippen. Mijn leven stak er zo bij af en was zo saai vergeleken bij dat van hem. De auto moest een dagje blijven omdat ook de V-snaar niet goed meer was. Het was het net sluitingstijd en van Mark mocht ik achterop de motor naar huis. Hij had een reservehelm. We zouden een ommetje maken langs de rivierdijk. Mark kleedde zich om en kwam opgefrist in jeans en leren jack terug. De motor brulde en we speerden weg. Ik voelde me heerlijk en vrij, We scheurden langs de uiterwaarden en kwamen bij een sluis uit waar een eetcafé was. Mark vroeg of ik honger had. We namen plaats in het restaurantje en aten de seizoens specialiteit: oesters met limoen en soja en ik dronk er witte wijn bij. Het avondzonnetje gaf warmte. De dag was perfect aan het worden. Mark kon heel goed luisteren en hoewel ik mijn eigen leven niet zo interessant vond als dat van hem, liet ik na een tijdje toch veel los over mijn kinderen, over Ferry en zijn werkverslaving en ik voelde me daardoor heel licht worden, hij was zo begrijpend. Hij vertelde op zijn beurt over zijn andere passie: zijn nieuwe houten tweemast zeilboot waarop hij woonde en die hij opknapte. Hij had hem liggen in een haven niet ver van het eetcafé. Ik wist van vroeger nog wat over mijn zeilles en gaf ...
«1234...»