Een Warme Zomeravond - Sex Verhalen

Een Warme Zomeravond

De bladeren ritselden zacht en takjes knapten onder ons gewicht terwijl we door het bos liepen. De warme zon had moeite om zich door het dikke bladerdak heen te wurmen, wat ons bijna continu in de heerlijke koelte van de schaduwen hield. Vogels floten hun mooiste liederen alsof hun levens ervan af hingen. We zeiden niets tegen elkaar, maar genoten van het heerlijke weer en de rust die om ons heen heerste. Af en toe raakten onze handen elkaar aan tijdens het lopen, maar we wilden beiden de magie van het bos niet verbreken. Zonder een woord te zeggen wees je op een smal paadje aan mijn linkerkant, als indicatie dat we daar doorheen moesten. Braaf sloeg ik het aangewezen pad in en voor ik het goed en wel door had, stonden we buiten het bos. Knipperend tegen de plotselinge felheid van de zon wierp ik je een glimlach toe, we stonden bijna recht voor je huis. Je had exact geweten waar we waren, ook al had ik geen moment aan je getwijfeld. Nog steeds zwijgend liepen we samen de straat over, meteen door naar de achtertuin. Met een zucht liet ik me achterover vallen op een van de zachte tuinstoelen.“Wil je wat drinken?” vroeg je, terwijl ik mijn ogen sloot en genietend nog wat zeldzame zonnestralen in me op nam.“Hmm, lekker. Cola graag, met wat ijs. En een citroentje.” Je voetstappen verwijderden zich en ik hoorde hoe je de achterdeur opende. Ik kwam weer overeind en trok in een vloeiende beweging mijn schoenen uit. Mijn bloesje werd ook geopend, ik wilde optimaal gebruik maken van ...

... de warmte. Ik lag net weer languit toen je terug kwam, twee grote glazen cola met rinkelende ijsblokjes in je handen. Je grijnsde bij het zien van mijn ontspannen houding en mijn kanten BH.“Kan je het zien?” vroeg ik plagerig toen ik je blik opmerkte. Je trok alleen je wenkbrauw op en zette het glas op het tafeltje naast me. “Je staat in mijn zon,” mompelde ik nu, terwijl ik lui mijn ogen weer dicht liet zakken. Ik voelde me volledig ontspannen na die lange wandeling en had weinig zin meer in wat anders dan hier liggen en de eerst komende tijd niet meer overeind te komen.“Zijn we bijdehand vandaag?” Ik hoorde de dreiging wel in je stem, maar de zon liet al mijn zorgen verdwijnen. Ik opende één oog en stak mijn tong uit naar je. Je had je shirt uitgetrokken en was naast me komen zitten. “Beter bij de hand dan bij de voet.”“Pas op met je woorden, meisje,” zei je zacht, terwijl je terug overeind kwam zitten. Je uitstraling was anders geworden, ik wist dat ik nu echt moest oppassen, maar ik kon het niet laten.“Want anders? Ga je me slaan?” Het was een opmerking die ik vaak plaatste bij vriendinnen, waar het onschuldig genoeg was. Hier niet. Zelfs mijn plagerige glimlach kon mijn woorden niet terug nemen.Zonder een woord te zeggen, veerde je overeind. Met vastbesloten stappen liep je naar het schuurtje. Je gebruinde huid glansde in de zon, de spieren in je rug rolden met elke beweging die je maakte. Onbewust likte ik mijn lippen af, wetende dat alles wat ik zag van mij was. Dat ik ...