-
Dubbelleven - 2
Datum: 25-3-2018, Categorieën: Overspel Auteur: Tassartir, Bron: Opwindend
... bericht van Vincent. Ik kan daar enkel uit concluderen dat hij werkelijk boos is dat ik ben opgestapt. Nadat ik eerst hem klaar gepijpt had en hij me daarna tot een orgasme had gelikt op zijn keukentafel kwam hij op me af om verder te gaan. Om de een of andere reden heb ik mezelf weten te stoppen en ben ik van tafel gesprongen om mijn kleedje snel terug aan te doen en door de deur te verdwijnen. Op zijn berichtjes van de volgende morgen heb ik nooit geantwoord. Waarom verwacht ik dan nu plots reactie van hem?Zondag is de dag dat we de rekeningen doorploeteren en onze planning bekijken voor de komende week, na een middagmaal samen, wandelen we zodat we na het avondeten zijn koffer voor de volgende week kunnen maken. Op het moment dat hij me een afscheidskus geeft en de deur achter zich toetrekt op zondagavond, begint mijn “normale” leven terug opnieuw. En pas dan laat ik mijn gedachten terug naar Vincent gaan. Ik vis mijn gsm uit mijn handtas en controleer voor de tweede keer dit weekend of hij een bericht gestuurd heeft. Enigszins teleurgesteld door de afwezigheid van een sms neem ik een douche en installeer ik mezelf in mijn nachtkleedje op de zetel met een boek. Maar ik kan mijn hoofd er niet bijhouden. Hier alleen zittend op de sofa met een glas rode wijn langs me en rustige muziek op de achtergrond krijg ik een beklemmend gevoel. Het contrast tussen mijn thuis en waar Vincent woont is zo groot. Hij woont letterlijk in een andere wereld, in een krot, leeft van klusjes ...
... die hij hier en daar doet zodat hij kan rondkomen en een klein beetje sparen voordat hij terug verhuisd. Ik leerde hem kennen op een zelfverdedigingscursus waar hij lesgaf. En dadelijk was die klik er, die lichamelijke reactie langs beide kanten. Het feit dat hij zo een hard leven gehad heeft dat hij terug aan het opbouwen is was zo intrigerend voor mij, zo onbekend. Hij is een tijdje hier in de stad maar weet niet tot wanneer. Het zal in feite ook niet meer uitmaken als hij waarschijnlijk toch geen contact meer wil.Dan, net voor ik wil gaan slapen kan ik het niet meer laten en stuur ik een berichtje naar Vincent.“Het spijt me van donderdag. Het had niet mogen gebeuren.”Als ik na 45 minuten nog steeds geen antwoord krijg kruip ik in bed en probeer de slaap te pakken te krijgen. In werkelijkheid liggen ik te woelen tot om 4 uur ‘s nachts mijn gsm, die op het nachtkastje ligt, terug oplicht.Vincent!“Begrijp het, Morgenavond vertrek ik trouwens. Mijn deur is open als je nog een afscheid wil.”Ik herlees het berichtje keer op keer en weet niet hoe ik mij erbij moet voelen.Alleen al het feit dat hij iets stuurde doet mijn hart pompen als gek.Het feit dat hij weggaat stemt me ergens gerust omdat ik dan niet aan de verleiding moet weerstaan. Aan de andere kant bekruipt er me een angst alsof door zijn weggaan ook al mijn adrenaline weggaat, mijn vuur waar ik de laatste dagen op teerde en alles wat over blijft slechts een saai hoopje mens is waarvan het hele leven lijkt uitgestippeld te ...