1. Eva 9 - De Weddenschap


    Datum: 23-3-2018, Categorieën: Tieners Auteur: R, Bron: Opwindend

    ... mij kan vertellen wordt er een vraag aan haar gesteld door een klant waardoor ze naar de andere kant van de winkel loopt. Ik volg haar hoofd over de schappen heen, die niet heel hoog zijn, doordat ik daar naar kijk, zie ik niet dat er iemand aan mijn kassa staat. “Kom op heh, kan ik dit afrekenen” hoor ik mijn leidinggevende gespeeld boos zeggen. “Even wakker worden” zeg ik snel en hoop dat ze niet doorheeft dat ik naar Eva zat te kijken. “Ik zie je wel naar Eva kijken hoor, je hebt geluk want ze vroeg net of ze alle pauzes met jou mocht hebben vandaag. Aangezien je direct kwam toen ik belde vind ik het goed, maar als er drie keert gebeld wordt dan moet één van jullie wel komen” zegt ze en loopt weer naar achter. Na tien minuten komt onze leidinggevende met het bericht dat we pauze hebben. Op het moment dat we bij de deur naar het magazijn zijn, wordt er drie keer gebeld en we draaien ons om. “Grapje!” Horen we onze leidinggevende lachend roepen en we beginnen beide ook te lachen. De eerste pauze van een kwartier ging snel voorbij, net zoals de tijd tot de volgende pauze.We zitten achter te eten wanneer de bel drie keer gaat. “Steen, papier, schaar. Twee van de drie” zegt Eva. Ik win dus mag ik blijven zitten. Net wanneer ze door deur is, gaat de bel nogmaals drie keer en ik moet dus ook kassa gaan draaien. Wanneer ik door de deur loop zie ik een mega rij en ga snel achter de kassa naast Eva staan. “Wedden dat ik sneller ben” zeg ik voor de grap, Eva reageert echter serieus ...
    ... “Je loopt al achter” Hierop verhoog ik het tempo en we zijn aan het lachen op het moment dat de hele rij met mensen weer weg is. Onze leidinggevende kijkt ons verbaasd aan, waarop ik uitleg dat we een weddenschap deden. “Wie heeft er gewonnen dan?” vraagt ze nieuwsgierig. “Ik heb tien mensen geholpen” zeg ik terwijl ik Eva vragend aankijk. “Ik heb er twaalf geholpen” zegt ze met een glimlach op haar gezicht. “Waar hebben jullie om gewed?” horen we, waarop ik antwoord “dat mag ze zelf bepalen” “Een etentje met z’n twee” zegt ze vergetend dat onze leidinggevende naast ons staat. “Oké, vooruit” zeg ik gespeeld teleurgesteld. “Hup naar achter jullie, jullie hebben nog tien minuten pauze” zegt onze leidinggevende snel. De rest van de dag verloopt snel, na vijven gaat Eva naar huis, ik moet nog langer blijven omdat de winkel een uur langer open is. De collega’s die altijd in de avond vullen, komen binnen en de winkel gaat op slot. Wanneer de kassalades in kluis liggen denk ik eindelijk naar huis te kunnen. “Kan jij misschien tot negen blijven? Er is iemand ziek en er is veel vracht” vraagt de leidinggevende van de vulploeg. “Ehh ja prima, ik moet dan wel even bellen” zeg ik waarna ik even wegloop en Eva bel. “Hey lieverd, heb je al gegeten?” vraag ik waarop Eva antwoord van niet. “Vind je het erg om vanavond later te eten dan normaal, rond half tien, tien uur?” vraag ik daarop. “Nee hoor, wat is je plan dan?” vraagt ze nieuwsgierig waarop ik antwoord “dan gaan we dat etentje doen ...