1. De Reis - 1


    Datum: 23-3-2018, Categorieën: Shemales Auteur: Frank Es, Bron: Opwindend

    InleidingHallo, ik ben Nicky. Achttien jaar geleden ben ik in een middelgrote stad geboren. Direct na mijn geboorte was al duidelijk dat ik geen doorsnee kind was. Ik bleek tweeslachtig te zijn.Omdat mijn ouders het niet eerlijk vonden om voor mij de keuze te maken om als jongen dan wel als meisje door het leven te gaan hebben ze afgezien van een geslachtsbepalende operatie. Uiteraard leverde dit wel vragen op bij mijn grootouders die wel even schrokken toen ze me voor de eerste keer verschoonden. Mijn ouders kregen veel vragen en voelden zich onder druk gezet om een keuze te maken. Ze hielden gelukkig voet bij stuk en tot op de dag van vandaag heb ik daarvoor geen operatie ondergaan.De kleuterjaren verliepen zoals bij ieder ander kind. De sekse is dan nog niet zo bepalend voor gedrag of kleding. De eerste probleempjes begonnen toen ik op de basisschool kwam.Hier moest door mijn ouders een keuze gemaakt worden bij het invullen van de papieren voor school. Het leek ze het makkelijkst om ervoor te kiezen om me als jongen in te schrijven omdat mijn uiterlijke geslachtskenmerken toch het duidelijkst zichtbaar waren.Alzo geschiedde het dat ik als jongen werd bestempeld op de basisschool. Op dat moment leverde dat voor mij geen enkel probleem op, ik mengde me tussen de jongens en de meisjes omdat ik geen specifieke voorkeur had. Toen ik echter een jaar of negen was werd ik voor het eerst verliefd op een meisje. Tijdens de lessen had ik regelmatig last van een stijve, die ik ...
    ... onder de schoolbanken verborg. Toch was dat niet het enige gevoel waarmee ik werd geconfronteerd. De stijve piemel was lastig maar het gegeven dat mijn onderbroekje ook drijfnat werd was lastiger. Regelmatig dacht de juf dat ik in mijn broek geplast had waarvoor ik me heel erg schaamde. De jongens in mijn klas lieten zich dan gelden door me ermee te pesten en ik kon niets anders doen dan het ondergaan. Zelf wist ik toen nog niet dat mijn lijf anders was dan dat van de andere jongens in de klas.Pas toen ik thuis vertelde over hoe ik geperst werd kreeg ik van mijn moeder te horen dat ik geen gewone jongen was. Ze nam me mee naar mijn slaapkamer waar ik mijn kleren moest uitdoen. Toen nam ze een spiegeltje en liet me zien wat er aan mij anders was.Ik wist wel wat daar zat, ik had er al vaak zat mee gespeeld maar besefte me niet dat een gewone jongen dat niet had. Ondanks dat ik tevreden was met mijn lijf op dat moment maakte het een enorme indruk op me. Ik twijfelde of ik wel als jongen door het leven wilde gaan. Ik voelde me niet helemaal thuis tussen de jongens maar ook niet helemaal tussen de meisjes. Mijn moeder vertelde me wel dat ik ook nu nog kon kiezen om me te laten opereren. Ik had werkelijk geen idee wat ik wilde en maakte dan ook de keuze niet.Na een paar weken ‘ziek’ thuis geweest te zijn kwam ik weer op school. Daar was niets veranderd en al snel raakte ik in een isolement. De meeste aansluiting vond ik nog bij de meisjes, ze waren zachtaardiger en pestten me niet zo ...
«1234»