1. De Nieuwe uitdaging (9-12)


    Datum: 19-3-2018, Categorieën: Werk Auteur: Stanzie, Bron: Gertibaldi

    ... gezien. Axel en Alex, de oogappels van Annie en Mark zouden alweer aardig gegroeid zijn in die tussentijd. Opeens verlangde ze er enorm naar om de jongens weer eens te zien. Sonja was dan ook oprecht blij toen ze Annie’s verlossende berichtje ontving. Ze waren thuis en ze was welkom. Onderweg bedacht ze dat ze voor Mark eigenlijk wel een cadeautje had kunnen meenemen. Dat was het minste wat ze voor hem kon doen om hem te bedanken voor het opofferen van zijn vrije zaterdagmiddag. Zijn hulp was immers van cruciaal belang geweest bij het opmaken van een objectieve kostenberekening. Ze overwoog om terug te keren en thuis de duurste fles wijn op te halen die ze in huis had, maar net op dat moment passeerde ze een drankcentrale die ook op zondag open was. Tien minuten later vervolgde ze haar weg, met op de achterbank een drie liter geschenkfles van Marks favoriete abdijbier en een viertal flesjes gekoelde Fristi voor de tweeling. De vrolijke kinderstemmen die haar vanuit de tuin tegemoet klonken, deden Sonja maar meteen achterom lopen. Het knisperen van haar voetstappen op het grindpad werd door Axel als eerste opgemerkt. “Tante Sonja!” Stralend van blijdschap kwam hij op haar afgerend, direct gevolg door zijn al even enthousiaste broertje. “Tante Sonja!” “Hé jongens..!” Sonja moest zich schrap zetten om niet achterover te tuimelen onder het geweld waarmee haar vijfjarige neefjes tegen haar aan vlogen. Ze was blij dat ze de geschenkjes nog eventjes in de auto had gelaten. Meer dan ...
    ... waarschijnlijk zou een dergelijke stormachtige begroeting anders voor de nodige glasbreuk en de daarbij horende smurrie hebben gezorgd. “Jongens, komen jullie even mee naar de auto,” vroeg ze, “ik heb wat lekkers bij voor jullie.” Dat hoefde ze niet te herhalen. Zo snel als haar hoge hakken het toelieten, draafde ze weldra achter de jongens aan in de richting van het terras. De grote fles abdijbier droeg ze wijselijk zelf. De begroeting met haar zus en schoonbroer was hartelijk, zoals vanouds. Aan niets was te merken dat ze Mark daags voordien gedwongen had om te werken. Zelfs toen Sonja erop zinspeelde en hem als dank de grote fles in zijn handen stopte, maakte Mark er zich vanaf met een simpel ‘graag gedaan.’ Terwijl de kinderen zich al gauw tegoed deden aan de lekkere, koele yoghurtdrank, haalde hun vader de kurk van de grote fles. Mark stond erop dat de dames een glas mee dronken, iets waar Sonja slechts schoorvoetend mee instemde. “Een kleintje dan,” zei ze uiteindelijk, “ik moet straks nog rijden.” De volgende drie kwartier stonden de kinderen centraal. Zodra er echter op grote mensen thema’s werd overgeschakeld, verslapte hun aandacht en gingen ze vanzelf weer aan het ravotten in de tuin. Voor Mark en Annie was dat het moment om bij Sonja te polsen naar de precieze toedracht van haar dringende verzoek op zaterdagmiddag. Angstvallig bereidde Sonja zich al voor op eventuele verwijten. Dat bleek echter nergens voor nodig. Tijdens het chronologisch verslag dat ze hen gaf, ...
«12...91011...15»