Hotline - Sex Verhalen

Hotline

Het stel in de tent naast de mijne begon ongegeneerd te ruziën. Daar werd ik wakker van. Het was halfvier geweest, zag ik op mijn telefoon."Bah, ga weg, je stinkt uit je bakkes," zei de vrouw. Een ratelende scheet weerklonk. De man hinnikte stupide."Gedverdemme," riep de vrouw, nu echt verontwaardigd!"Smerig varken, je bent zat!"Ik wist welk gezicht er bij die boze stem en die zachte g hoorde: een jaar of achtentwintig, een volle mond, sproetjes rondom de neus en een grote bos rode krullen. Nog veel beter wist ik welke kont er bij die stem hoorde: met voorsprong de grootste en dikste van de hele camping. Een koppel dikke tieten had ze trouwens ook, maar die heerlijke megareet, daar had ik mijn ogen niet vanaf kunnen houden eerder die dag.In de andere tent maakte hun gekibbel plaats voor onbeholpen neukgeluiden. Zo te horen kwam de vrouw zelfs helemaal niet klaar, maar ook de man was blijkbaar niet best in vorm. Na een halfuur hoorde ik haar geïrriteerd vragen:"Kom nou eens op, schat! Gaat het nog lukken voor morgenochtend? Ik wou er zo zelf even mee pissen, als het schikt!" Haar woorden dropen van het sarcasme. Pas na nog eens ruim tien minuten zwoegen bereikte hij blazend en puffend de eindstreep.Een tentrits werd opengetrokken. Ergens in het gras werd bruisend een blaas geleegd, door de vrouw, wist ik, want een vrouwenplas klinkt heel anders dan een mannenplas. Daarna stommelde ze weer naar binnen. De man lag inmiddels te snurken.De volgende dag was ik voor de ingang van ...

... mijn tentje bezig een lunch voor mezelf te kokkerellen, toen mijn buurman zich als eerste weer vertoonde. Hij knipperde tegen het felle zonlicht en kreunde als een gewond dier. Om zijn nek hing een handdoek, in zijn hand hield hij een toilettas. Vol leedvermaak keek ik hem na, terwijl hij met zijn grauwe, verkreukelde katerkop in de richting van het gebouw met de douches begon te zwalken. Even later kwam ook de vrouw naar buiten gekropen."Morgen," groette ze me slaperig."Goedemiddag," corrigeerde ik haar vriendelijk. Ook zij had een handdoek over haar schouder gedrapeerd."Zo, dat is goed voer," zei ze met een blik op mijn koekenpannetje, waarin een omelet met een handvol ui, knoflook en een rode peper lag te sputteren. Mijn geliefde madame-jeanettes waren in Frankrijk nergens verkrijgbaar geweest, maar eerder die week had ik een zakje Spaanse pepers kunnen kopen op de markt bij een Algerijn. Fransen zelf waren kennelijk doodsbang voor scherp eten, wat op zich wel te verwachten viel van zo'n gastronomisch zwakstroomvolkje."Schuif aan, er is genoeg," nodigde ik haar voor de grap uit. Ze lachte, maar bedankte bescheiden."Thee dan," vroeg ik, terwijl ik mijn eigen beker volschonk? Ze was blijven staan, met een hand op haar heup. Met haar andere hand veegde ze door haar mooie krullen. Ze had haar aquagroene omslagdoek met sardientjesprint weer aan. De dag ervoor had ik haar daarin zien rondlopen bij het zwembad, maar blijkbaar deed het vod eveneens dienst als gewone rok. De stof zat ...