1. Als een rat in de val!


    Datum: 19-3-2018, Categorieën: Waargebeurde Verhalen, Auteur: Cucky, Bron: Gertibaldi

    Net na twaalf uur die middag kreeg ik, na tien jaar, onverwacht een telefoontje van mijn ex. 'Ik ben spullen en dozen aan het opruimen en ik kom nog van alles tegen van jou.' 'Persoonlijke dingen, foto's, maar ook nog van die boekjes en speeltjes van jou'. 'Kom je ze halen of zal ik ze maar weg doen' vroeg ze nogal kortaf. Natuurlijk wilde ik de foto's, want dát was een deel van mijn leven. 'Nee, ik stuur niks op, als je ze wilt, dan kom je ze zelf maar halen'. 'En snel graag, want anders gaat het in de kliko'. Ook na lang aandringen bleef ze bij haar mening. De sfeer werd grimmiger en ze commandeerde mij 'als je ze nog wilt hebben, dan kom je ze nu maar halen'. Abrupt verbrak ze de verbinding. Tjezus, schoot er door me heen. 'Wat een bitch'. Ik liet alles even door mij heen gaan. Na een kwartiertje belde ik haar terug met de mededeling dat ik er over een half uurtje zou zijn. Gelukkig was zij ondertussen ook iets gekalmeerd en klonk al weer een stuk vriendelijker. Ik belde aan en toch enigszins opgelaten begroette ik haar toe ze de deur open deed. Het was rond één uur. Daar stond ze. Ze was inmiddels 57 jaar. Ze was iets ouder in haar gezicht, maar voor de rest leek ze niet veranderd. 'Kom maar binnen' zei ze terwijl ze de voordeur wagenwijd open hield. Ik hing mijn natte jas op de kapstok en ik volgde haar braaf naar de woonkamer. 'Ga zitten' en ze wees naar de eethoek. 'Wil je iets drinken?' vroeg ze beleefd. Alhoewel ik dat graag zou willen, had ik mij voorgenomen zo snel ...
    ... mogelijk weer te vertrekken. 'Een kop koffie misschien?' 'Ik heb net gezet'. Aarzelend stemde ik toe. Al snel stond er een dampende en heerlijk geurende kop koffie voor mij op tafel. Ze zat recht tegenover mij aan tafel. Nee, van het schuchtere vrouwtje herkende ik niets meer. Terwijl ik moeite had haar aan te kijken, staarde zij mij voortdurend en zelfverzekerd aan. Natuurlijk begon ik over alledaagse dingetjes als 'wat heb je het hier leuk' en 'wat woon je hier mooi'. Maar zij werd toch een stuk persoonlijker en directer. 'Ach ja' zo begon ze op zeker moment. 'Voor mij is het ook niet gemakkelijk'. 'Steeds al ik een relatie probeer op te bouwen, dan knapt het toch weer af'. 'Ik heb de afgelopen tien jaar al heel wat vriendjes gehad' lachte ze gekscherend. 'Maar nu heb ik echt een heel erg lieve vriend' zei ze met een blos. 'Je zal het niet leuk vinden, maar ik heb nu gekleurde vriend'. 'Hij woont nu zes jaar in Nederland en is wat jonger dan ik'. Even ben ik stil. 'Tja, daarover heb ik niets te vinden toch?' zei ik met opgeheven hoofd. 'Maar heeft hij dan een verblijfsvergunning?' vroeg ik haar geïnteresseerd. Ze werd even stil. 'Nee, maar daar zijn we mee bezig.' 'En hij wil erg graag met mij trouwen' zei ze blozend. 'Waar komt hij dan vandaan en hoe oud is hij dan' vroeg ik haar. Ook nu aarzelde ze toch even. 'Hij heet Kweku, hij komt uit Soedan en is 41 jaar'. Wederom bloosde ze. 'En, woont hij bij jou'. Stamelend bekende ze dat hij 's nachts altijd bij haar sliep. 'Ja, ...
«1234...7»