1. De Donkere Verleiding (2)


    Datum: 19-3-2018, Categorieën: Tieners Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi

    De volgende morgen loopt de wekker op tijd af. Johan komt uit bed en gaat zich wassen. Hij trekt zijn werkplunje aan en gaat de keuken in. Hij smeert vier boterhammen en pakt een groot glas melk. Het is lekker weer zo te zien en hij gaat op het balkon zitten. Eet zijn brood en drinkt zijn melk. Hij kijkt op de klok in de kamer, bijna half tien. Hij loopt naar binnen en zet zijn vaat in de keuken. Hij pakt de sleutels van de tuindeur en van de flat. Balkondeur controleren, koelkast zit dicht, oké, hij loopt naar binnen, trekt zijn schoenen aan en stapt de galerij op. Achter hem draait hij de deur in het slot. Eenmaal beneden loopt hij naar de tuin en draait het hek van slot. Hij gaat naar binnen en ziet nog niemand. Hij pakt een van de tuinstoelen en gaat zitten. Een paar minuten later komt Mathilde naar buiten. Ze loopt in een nachtkleedje, een andere als van de week, komt naar hem toe, ze trekt hem uit de stoel en omhelst hem. Hij voelt haar zachte borsten tegen zijn lichaam. Lekker is dat die zachte bulten. “Oh Johan, jongen ik ben zo blij met je, mijn tuin is weer helemaal mooi” en ze geeft hem een kus op zijn wang. Ze gaat tegenover hem zitten en kijkt de tuin in. Johan zijn ogen glijden over haar lichaam. Het nachtkleedje is dunner als die andere, hier kan hij duidelijk de tepels zien en de donkere cirkels er omheen. Hij kijkt naar omlaag en ziet ook een iets dunner, minder verhullend broekje. Ze heeft inderdaad geen krulletjes, hij ziet haar gleufje en daarbuiten ...
    ... zijn dan toch haar donker gekleurde schaamlippen. Dan ziet hij Mathilde haar hoofd in zijn richting draaien. “Mijn tuin is echt helemaal mooi jongen, ik ben er weer trots op. Wil je nu ook mijn voortuin nog doen? Dat is niet zoveel werk.” “Ik ga even kijken wat ik nodig heb.” “Dat is goed, ik ga me even aankleden boven en dan kom ik bij je.” “Ja, ik loop alvast naar voren.” Johan kijkt in de voortuin. Onkruid wieden, tegels uitkrabben en een beetje aanharken. Dat is niet veel werk ziet hij. In de schuur achter pakt hij de dingen die hij nodig heeft en gaat aan de slag. Eerst de tegels, dat is het rotste werk. Een goed uur later is het tegelpaadje schoon. Hij loopt weer naar achteren en trekt dan via de brandgang de groene bak naar voren. Het bergje onkruid schept hij op en het pad bezemt hij nog een keertje na. Mathilde komt buiten kijken. “Oh man, wat ga jij hard, dat tegelpad is alweer schoon. Netjes hoor.” “Ik ga nu het onkruid hier weghalen, aanharken en dan ben ik vóór de middag klaar.” “Dat is fijn, dan zie ik je achter wel weer. Ik ga in mijn mooie tuin zitten” en ze loopt glimlachend naar binnen. Johan glimlacht, toch fijn dat ze tevreden is. Hij schoffelt het onkruid in de twee borders weg. De hoeveelheid valt hem nog wel tegen en om half een kijkt hij tevreden naar het eindresultaat. Ook dit tuintje ligt er weer netjes bij. Hij zet al zijn gereedschap rechtop in de bak en loopt er mee om het huis. Hij stapt de tuin in. Mathilde ligt op een van de tegelvlakken op een ...
«1234...14»