Leven in Frankrijk (4)
Datum: 16-3-2018,
Categorieën:
Tieners
Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi
... “Ja, heel goed, Linda is een schat van een vrouw en we zijn stapelgek op elkaar.” “Dus nog geen barstjes?” “Nee, natuurlijk kibbelen we wel eens maar we zijn heel zelden echt boos op elkaar en als dat wel gebeurt dan wordt het snel weer goedgemaakt.” “Je hebt het wel getroffen met zo’n rijke vrouw.” “Ja, dat is zo. Ik vind het ook fijn dat ik verder kan leren. Die school is heel gezellig. Ik heb ook leuke klasgenootjes en dat scheelt.” “Ook Nederlandse?” “Ja, de meeste wel. We hebben ook twee Engelse jongens en een Duits meisje in de groep. Het fijne van deze school is dat de nadruk op Frans en Nederlands ligt. Ik begin ook steeds makkelijker Frans te praten. Mijn woordenschat neemt met de dag toe.” “Maar jij bent ook gelukkig met Patricia?” gaat Jochem verder. “Ja, het is een leuke spontane vrouw. We hebben ook wel schik met elkaar en heel apart voor een vrouw, ze vindt vissen heel leuk.” “Oh, dus de volgende vakantie gaan jullie samen naar de Ardennen.” “Dat hebben we inderdaad al afgesproken. Ik ga haar daar leren vliegvissen. Dat kan ze niet maar vindt het wel boeiend om naar te kijken en ze wil het graag zelf doen.” Ze wandelen weer naar buiten en lopen nog een stukje door de binnenstad. Eenmaal bij de auto stelt Jochem voor nog even bij het vliegveld te kijken. Een uurtje later zijn ze daar ook uitgekeken en rijden ze weer richting Valency. In het dorp komen ze achter Charlotte te rijden. “Dat is toevallig, dat is Charlotte, een van mijn Nederlandse klasgenootjes. Zij ...
... en haar zusje Yvette en haar broertje Antoine rijden altijd met mij mee met de mini. Het is te koud op de scooter. Maar kennelijk gaat het nu wel. Weet je, we gaan even kennismaken, misschien zijn hun ouders ook wel thuis.” Charlotte is inmiddels bij hun huis en draait de oprit in. Ze kijkt verbaasd achterom want de auto achtervolgt haar. Dan ziet ze wie het is en zwaait glimlachend. Ze stappen uit en Jochem begroet Charlotte met een paar wangkussen. “Dit is mijn vader Charlotte, pa, dit is Charlotte.” “Ga je mee naar binnen? Ma en Yvette zijn thuis, Antoine en ons papa zijn weg.” Ze lopen mee het huis in. Charlotte roept “mam, er is visite.” Maria komt de kamer uit. “Hoi Jochem. En dat is?” “Mijn vader, Niek, die is met zijn vriendin over uit Nederland.” “Leuk, aangenaam kennis te maken.” “Yvette!” roept Charlotte naar boven. Yvette komt de trap af gestormd. “Hoi Jochem” en ze springt van de laatste vier treden af en valt hem om zijn hals. Ze kussen elkaar en dan stelt Jochem zijn vader voor. Binnen zet Maria koffie en ze praten wat met elkaar. Er worden wat wetenswaardigheden uitgewisseld. Yvette plaagt Jochem wat met een voorvalletje op school vorige week. Tegen een uur of vier staan ze op. “Misschien komen we deze week nog wel met zijn vieren langs” zegt Jochem bij hun vertrek. “Leuke familie, volgens mij is die Yvette een dondersteen. Zoals ze die trap afkwam en als een aap om je nek vloog.” Jochem grinnikt, “dat is ze ook, maar verder wel aardig. Ze weet dat ik haar wel ...