1. Mama-Mia (1)


    Datum: 16-3-2018, Categorieën: Hetero Auteur: RoelRoel, Bron: Gertibaldi

    ... ver doorheen is. Als ik na een kort toiletbezoek terug de keuken in loop, staat Mia voorover gebukt de vaat in de vaatwasser te doen, opdat ik een blik krijg geworpen op haar, meer dan aantrekkelijke, achterkant. Omdat ze me toch niet kan zien, staar ik er ongegeneerd naar, maar als zij ineens rechtop gaat staan en me aankijkt, verschiet ik van kleur. “Wat is er?” vraagt Mia, op bezorgde toon “je kleurt ineens helemaal rood”. “Uhm, niets” antwoord ik, terwijl ik snel ga zitten, aangezien ik me realiseer dat ik een stijve heb. “Jawel er is iets” zegt Mia kalm. “Nee niets” antwoord ik, terwijl ik poog kalm te blijven, maar de bibberende hand waarmee ik het wijnglas naar mijn mond probeer te brengen, verraad mijn nervositeit. “Nee echt, er is niets” zeg ik nogmaals, maar Mia komt op me afgelopen, legt haar hand op mijn schouders en hurkt bezorgd naast me neer, waarop ze haar andere hand op mijn bovenbeen legt en zegt “je kunt het toch gewoon tegen me zeggen”. ‘Als ze mijn stijve maar niet ziet’ herhaal ik enkele malen, als een mantra in mijn gedachten, terwijl ik een tiental seconden apathisch voor me uit staar, waarna ik me bij elkaar probeer te rapen en zeg “nee er is echt niets”. Mijn stem slaat echter over terwijl ik het zeg, dus zij weet het nu zeker: er is wel degelijk iets. Ze wrijft troostend over mijn bovenbeen, wat uiteraard een tegenovergestelde uitwerking heeft, want mijn pik maakt er spontaan een sprongetje van, wat ze blijkbaar gezien heeft, want ze vraagt zacht, ...
    ... op onderzoekende toon, alsof er enige twijfel over bestaat “ben je opgewonden?” De blik die ik richt op mijn kruis is niet slim, want nu heeft ontkennen geen zin meer, dus ik antwoord eerlijk, met overslaande stem “ja”. “Waarvan dan?” vraagt zij, terwijl haar hand nog immer over mijn bovenbeen wrijft en zij, omdat haar hurkende positie vermoedelijk zeer doet, naast me op haar knieën gaat zitten. “Van jou” antwoord ik eerlijk, op jammerende toon, omdat ik me betrapt voel en in een modus schiet die ik niet van mezelf ken, want het voelt alsof ik een klein kind ben, die iets ondeugends aan een ouder iemand opbiecht. “Omdat ik voorover gebukt stond?” vraagt zij, refererend aan het moment. “Ja” antwoord ik, met iets minder trilling in mijn stem, aangezien ik me gehoord voel. “Ik wist helemaal niet dat ik deze uitwerking nog had op mannen, laat staan op zo’n lekker jong stuk als jij” zegt Mia. “Toch is het zo” reageer ik, alsof zij het schuld is. “Ach gut” zegt Mia, alsof ik zielig ben, terwijl de hand op mijn schouder troostend over de bovenkant mijn rug begint te strelen en de hand op mijn been mijn kruis opzoekt. Een opgewonden piepje verlaat mijn mond, zodra ze mijn pik, door mijn dunne zomerjeans heen, aanraakt, waarop zij begint te wrijven en vraagt “is het zo erg” wat ze doet op een toon, alsof ze me vraagt of ik een pleister wil. “Ja” antwoord ik bijna jammerend, waarop zij zacht zegt “dat geeft toch niet, want het is een flinke knaap die je daar hebt”. Ze legt haar hoofd ...
«1234...11»