-
Mijn Stiefdochter
Datum: 9-12-2017, Categorieën: Tieners Auteur: Borrie70, Bron: Opwindend
... niet snel vergeten.”Ik wist natuurlijk wel dat zij slim genoeg was om geen onvoldoendes te halen, maar ergens wilde ik voorzichtig gaan polsen hoe ver ze zou willen gaan in haar dankbaarheid. Dat ik daarbij helemaal niet meer aan mijn lieve vrouw dacht, was misschien niet netjes en loyaal, maar Anouk begon me gewoon steeds meer op te winden en ik wilde haar gewoon. Er was niks meer aan te doen. Na de lunch zijn we naar huis gegaan en die middag was Anouk verrassend actief met het helpen in en om het huis. Waarschijnlijk omdat ze zich toch wel schuldig voelde over het vele geld dat haar ondergoed mij had gekost, maar ik vond het helemaal niet erg. Ik genoot van haar aanwezigheid om mij heen en we hadden het gewoon erg leuk met zijn tweeën.Tijdens het avondeten was ze opeens wel redelijk stil en afwezig. Ik was verrast door de plotselinge omslag in haar gedrag en houding en vroeg wat er aan de hand was. Ze keek mij aan en zuchtte even.“Nee… er is niks pap. Ik ben eh…gewoon moe van vandaag denk ik.”De rest van het eten werd redelijk stil doorgebracht en Anouk reageerde wel op mijn vragen, maar echt er bij was ze niet met haar koppie. Ik liet haar maar even en ging na het eten zelf de afwas doen. Dan kon zij even tot rust komen. Dit deed ze op haar eigen kamer.Toen ik rond een uur of negen op de bank nog een kop koffie dronk en TV keek, kwam zij weer naar beneden en ze kwam tegen mij aan zitten en sloeg mijn arm om haar schouder. Ze zocht duidelijk fysiek contact en ik streelde ...
... zachtjes haar rug.“Sorry pap.” Zei ze zachtjes. “Ik weet even niet wat er was, maar het gaat wel weer. Is er nog iets leuks op de TV?”Ik gaf haar de afstandsbediening en liet haar iets kiezen. Het werd uiteindelijk een romantische komedie, die helaas te vaak en te lang onderbroken werd door reclames om echt leuk te zijn. Toen de film was afgelopen was het al 11 uur en Anouk kwam dichter tegen mij aan zitten.“Pap? Wil je me even gewoon vast houden?” vroeg ze zachtjes. “Alleen maar even vast houden. Ik voel me een beetje raar.”“Ben je ziek aan het worden?” vroeg ik bezorgd.“Nee pap.” Zei ze en keek mij aan met haar mooie ogen, waarin ik toch wel een traan zag zitten.Ik trok haar tegen mij aan en omarmde het meisje, dat blijkbaar een beetje met haar emoties in de knoei zat. Ik wist niet waarom, maar ik wist van mijzelf toen ik nog een puber was, dat dit zomaar kon gebeuren. Ik was allang blij dat ik er voor haar kon zijn en dat ze het nu niet alleen hoefde te doorstaan. Hormonen zijn nu eenmaal rare en nare dingen soms.We knuffelden een tijdje en al die tijd werd er niet door ons gesproken. Het duurde zeker wel een kwartier voordat ze zich van mij los maakte. Ze had weer een glimlach op haar mooie gezicht en vanuit het niets drukte ze haar lippen op die van mij en kuste mij net iets te lang als je tussen een stiefvader en stiefdochter mocht verwachten. Ik vond het natuurlijk helemaal niet erg, maar was wel verbaasd. Zeker toen ik even haar lippen van elkaar voelde komen, om dan ...