1. Thomas En Jesse - 4


    Datum: 9-12-2017, Categorieën: Homo Auteur: Thomasje, Bron: Opwindend

    Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Thomas En Jesse - 3Beste lezers. In het voorjaar van dit jaar heb ik drie verhalen over Thomas en Jesse geschreven. Daarna kreeg ik het druk op het werk en bleef het schrijfwerk even liggen. Maar Jesse en vooral Thomas bleven rondspoken in mijn achterhoofd. Nu heb ik vakantie en kan ik weer leuke verhalen schrijven. Ik hoor graag wat jullie er van vinden. Het is wel handig om eerst de eerste drie delen te lezen. Veel plezier!Thomas voelt de knie van Jesse tegen de zijne. Hij vindt het prettig dat Jesse zijn knie tegen die van hem laat rusten. Het gladde trainingspak glijdt af en toe heen en weer langs de jeans van Thomas. Het is al best laat als de vader van Thomas de auto de parkeerplaats van de Mc Donalds op stuurt. Jesse is de hele tijd aan het woord en ook binnen in het restaurant tettert hij maar door. De ouders van Thomas moeten om hem lachen en Thomas kijkt bijna vertederd naar de jongen met zijn gouden medaille om zijn nek. Thomas heeft de hele dag op de tribune gezeten om te zien hoe Jesse een gouden medaille haalde op het onderdeel vloer. Zijn ouders waren de stad in gegaan maar Thomas wilde blijven.De adrenaline was nog niet uit het lichaam van Jesse. Hij bleef maar praten over zijn perfecte oefening en over hoe tof hij het vond dat Thomas er bij was geweest. Terug in de auto slaat Jesse zijn hand op de knie van Thomas. ‘Trouwens, jij vond het vast helemaal niet erg dat je bent wezen kijken of wel? Al die mooie jongens ...
    ... met die strakke lijven. Je hebt je ogen uitgekeken zeker?’ Jesse schatert het uit maar, maar de ogen van Thomas schieten gelijk naar de achteruitkijkspiegel van de auto. Hij kijkt recht in de ogen van zijn vader die hem uitdrukkingsloos aankijkt. Hoewel Jesse nog hyper is van de wedstrijd, ziet hij de blikken tussen Thomas en zijn vader. Met moeite kan Jesse zich de rest van de rit inhouden. ‘Gaan jullie nog even een stukje wandelen?’ zegt de moeder van Thomas lachend, en ze haalt even haar vingers door de haren van haar zoon. Thomas begrijpt dat zij en zijn vader even behoefte hebben aan rust. ‘Kom,’ zegt hij tegen Jesse. En zonder verder wat te zeggen trekt hij Jesse mee over het kleine paadje. Ze lopen in de richting van het zwembad. ‘Jammer dat het dicht is,’ zucht Jesse. ‘Ik had nog wel zin om even te zwemmen.’ Het is duidelijk dat hij nog tot zijn kruin vol met energie zit. ‘Morgen weer man,’ lacht Thomas en hij loopt naar de cafetaria. Daar koopt hij twee ijsjes en samen lopen de jongens om het meertje heen. Thomas gaat op een bankje zitten. Jesse stapt op het bankje en gaat op de leuning zitten. Hij lijkt eindelijk wat rustiger te worden. ‘Ben je altijd zo hyper na een wedstrijd?’ lacht Thomas. ‘Valt het op dan?’ zegt Jesse lachend. ‘Na zo’n wedstrijd lijkt het wel of ik de uitknop niet kan vinden. Dan gaat alles maar door. Maar nu ben ik wel wat rustiger hoor.’De jongens kijken over het meertje en zeggen een tijdje niets tegen elkaar. Dan laat Jesse zich naast Thomas ...
«1234»