Spelletjes van Jolijn - 2 - Sex Verhalen

Spelletjes van Jolijn - 2

Na de inleiding, hierbij het eerste echte verhaal. Ik vervolgde mijn weg naar huis in de auto, en de loop van de dag overdenkend. Ik verbaasde me nogmaals over het feit dat ik me direct zo open en kwetsbaar had opgesteld. Niet echt iets wat ik gewend ben te doen. Een andere conclusie was dat Jolijn er blijkbaar plezier in leek te hebben om me te prikkelen en vervolgens achter te laten met vraagtekens. Hoe had ze dat geregeld met onze manager? En had ze dat echt alleen gedaan omdat ik zo maar ‘een leuke collega’ ben? Gezien de looptijd van het project zou er echter nog tijd genoeg komen om die vraagtekens wat meer beantwoord te krijgen, zo hoopte ik. Hoewel Jolijn in haar afscheid “tot morgen” had gezegd, bleek de volgende dag dat ze niet op kantoor verscheen. Later in de ochtend mailde ze me voor projectgerelateerde zaken, waaruit ik opmaakte dat ze thuis aan het werk was. Ik zat nog steeds met een aantal brandende onbeantwoorde vragen, maar daar had Jolijn blijkbaar geen boodschap aan: ons contact via mail bleef louter professioneel, dus gericht op onze werkzaamheden. Ik liet het zo, omdat ik het Jolijn niet gunde dat ik mezelf zo snel nog kwetsbaarder op zou stellen. Volgende week dinsdag was een nieuwe afspraak op locatie. Deze keer was dat in de middag, in de omgeving van Amersfoort. Na het weekend verscheen Jolijn op maandag weer op kantoor, en onder het mom van 'projectgroepgenootjes' kwam ze ineens naast me zitten. We praatten wat over het weekend en werkgerelateerde ...

... zaken. Daarna gingen we ieder aan het werk, hoewel Jolijn af en toe mijn aandacht leek te trekken. De dag verliep verder rustig, hoewel ik een bepaalde spanning voelde. Geen idee of Jolijn dat ook had. Ik had nog steeds een paar vragen, maar die bewaarde ik dan maar voor morgen. Juist op het moment dat ik naar huis wilde gaan, ontving ik een e-mail. Een lege header, afzender Jolijn. "Mag ik morgen met mijn leuke collega meerijden? J." Ik kon een klein lachje niet onderdrukken, en besloot nog even te antwoorden: "Een aantrekkelijke vrouw als jij? Absoluut. Op voorwaarde dat je net zo vrolijk bent als vorige week. S." Ik sloot af en pakte mijn spullen. Naast me gniffelde Jolijn op haar beurt zachtjes. Ik wenste iedereen een fijne avond en vertrok. Net voordat ik de ruimte verliet keek ik nog eens achterom. Van achter haar monitor zag ik de prachtige blauwe ogen van Jolijn me lachend nakijken. Ik lachte terug, en vertrok naar huis. Op dinsdag was ik alweer een uurtje aan het werk toen Jolijn zich installeerde op de werkplek naast me. Ze had me gisteren geen reply-mail meer gestuurd, maar kwam breeduit lachend binnen op kantoor vanochtend. En als klap op de vuurpijl zag ze er ook nog eens goed uit: ze droeg pumps, in combinatie met diezelfde rok als op haar eerste werkdag en een strak truitje waarin haar borsten goed uitkwamen. Toen ze ingelogd was kreeg ik wel weer een mail: “Vrolijk genoeg zo? Ik verheug me erop! Breng je me ook terug naar kantoor straks? J.” Ik twijfelde of ik ...